ارائه مدل يادگيري تأملي در روابط مربي‌گري در صنعت فنّاوري اطلاعات و ارتباطات

مربي‌گري، گفتگويي است با تمركز بر كشف و اقدام كه به فرد يا تيم مراجع كمك مي‌كند به اهداف مطلوب خود دست پيدا كنند. بنابراين، به طور كلي هدف از مربي‌گري بهبود شرايط فعلي فرد است. هدف از اين پژوهش كيفي ارائه مدل يادگيري تأملي در روابط مربي‌گري در صنعت فاوا است. براي استخراج مؤلفه‌هاي اصلي مدل يادگيري تأملي در روابط مربي‌گري در صنعت فاوا از مصاحبه نيمه‌ساختاريافته استفاده شده و با 18 نفر از خبرگان حوزه مربي‌گري مصاحبه‌هاي عميقي انجام شده است. افراد در دست مطالعه اين پژوهش را خبرگان حوزه مربي‌گري تشكيل دادند كه در اين پژوهش با استفاده از روش داده بنياد چندگانه كرانهلم و گولد كوهل مشاركت‌كنندگان با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند از نوع نمونه‌گيري نظري انتخاب شدند.  در اين پژوهش در مرحله كدگذاري استقرايي 5 مقوله و 35 مفهوم استخراج شدند و سپس پالايش مفهومي، كدگذاري الگويي (ارائه مدل)، انطباق نظري مدل، اعتبارسنجي تجربي و ارزيابي انسجام نظري مدل و غني سازي نظريه تشريح شدند. فرهنگ مربي‌گري در هستۀ اصلي خود يادگيري فردي و جمعي انسان‌ها را تسهيل، ترغيب و تشويق مي‌كند زيرا بدون چابكي در يادگيري و كنار گذاشتن آموخته‌هاي ناكارآمد پيشين و كسب مهارت‌هاي جديد فرهنگ موجود به فرهنگي بهتر و مطلوب‌تر تبديل نخواهد شد. در مربي‌گري به افراد راه حل آماده يا توصيه‌هاي عمومي داده نمي‌شود. يك فرايند مربي‌گري فرد را در شرايط اقدام و عمل قرار مي‌دهد تا مراجع با مهارت‌هايي كه مي‌آموزد پتانسيل‌هاي خود را شناسايي و با به كارگيري آن ها از پس مشكلات برآيد.