شماره ركورد :
1345931
عنوان مقاله :
تغييرات حاصل از تمرين مقاومتي در نسبت اينترفرون گاما به فاكتور رشد شبه انسوليني 1 و نميرخ ليپيدي در مو ش هاي ديابتي
پديد آورندگان :
وطن دوست ، مريم دانشگاه پيام نور مركز تهران - گروه فيزيولوژي ورزشي , زارع بنادكوكي ، علي دانشگاه پيام نورواحد كرج - گروه تربيت بدني
از صفحه :
660
تا صفحه :
673
كليدواژه :
تمرين مقاومتي , ديابت مليتوس , اينترفرون‌ گاما , فاكتور رشد ‌شبه انسولين‌-1
چكيده فارسي :
زمينه و هدف ديابت وضعيتي است كه با افزايش نشانگرهاي التهابي و ايجاد آتروفي و بيماريهاي قلبي عروقي همراه است و مطالعات نشان ميدهند كه به طوركلي تمرين مقاومتي با شدت مناسب ميتواند التهاب را كاهش دهد. هدف اين پژوهش بررسي تأثير يك دوره تمرين مقاومتي فزاينده بر غلظت اينترفرون گاما به عنوان فاكتور پيش التهابي و فاكتور رشد شبه انسولين1 سرمي به عنوان فاكتور ضدالتهابي و نيمرخ ليپيدي در رتهاي ديابتي نوع 1 بود. روش بررسي در اين مطالعه تجربي، 32 سر موش صحرايي نر ويستار با وزن 250±30 گرم و سن 40 روز به گروههاي 8 تايي سالم كنترل، سالم تمرين كرده، ديابتي كنترل، ديابتي تمرينكرده تقسيم شدند. به منظور القاي ديابت، داروي استرپتوزوتوسين 55 ميكروگرم/كيلوگرم وزن بدن -v.i تزريق شد. پروتكل تمريني مقاومتي 6 هفته اي شامل باال رفتن از نردبان همراه وزنه، 1 ساعت در روز و 3 جلسه در هفته كه هر هفته با افزايش باري معادل 5 درصد همراه بود، اجرا شد. دادههاي حاصل با آزمون آنووا و به دنبال آزمون مقايسه اي چندگانه توكي، در سطح معناداري 5 درصد بررسي شد. يافته ها براساس نتايج، بين غلظت اينترفرون گاما در گروه ديابتي تمرين كرده با هيچيك از گروهها اختالف معناداري وجود نداشت 0/05 P . غلظت فاكتور رشد شبه انسولين 1 در گروه ديابتيتمرينكرده نسبت به گروههاي سالمتمرينكرده و كنترل بهطور قابلتوجهي كمتر بود 0/002=P . همچنين نسبت اينترفرون گاما و فاكتور رشد شبهانسولين 1 در گروه ديابتيتمرينكرده نسبت به گروههاي سالمتمرينكرده 0/003=P و كنترل 0/008=P به طور معناداري كمتر بود. در ارزيابي نيمرخ ليپيدي، غلظت كلسترول در گروه ديابتي تمرينكرده در مقايسه با گروه سالمكنترل افزايش يافت 0/028=P .‌ همچنين غلظت تريگليسريد در گروه ديابتي تمرينكرده نسبت به گروههاي ديابت كنترل 0/033=P ، سالم تمرينكرده 0/003=P و سالم كنترل 0/002=P به صورت معناداري بيشتر بود. نتيجه گيري تمرين مقاومتي مورداستفاده در اين پژوهش موجب اثربخشي مطلوب در گروه ديابتيتمرينكرده در مقايسه با گروه ديابتيكنترل نشد، اما تغييرات كوچك ايجادشده حاصل از تحقيق مانند افزايش اينترفرون گاما به عنوان فاكتور ضدالتهابي و كلسترول ليپوپروتئين با چگالي باال و همچنين كاهش چشم گير گلوكز سرمي ميتواند در روند بهبود كلينيكي بيماران ديابتي نوع 1 كمك كننده باشد.
عنوان نشريه :
مجله علمي پزشكي جندي شاپور
عنوان نشريه :
مجله علمي پزشكي جندي شاپور
لينک به اين مدرک :
بازگشت