بررسﻰ ﻣيزان فراواني انواع عمل و علل ﭘيوند قرنيه در بيماران ﻣراجعه كننده به بخش چشم ﭘزشكي بيمارستﺎن امام خميني(ره ) اهواز طﻰ سا لهاي 1382 تا 1397

ﻣﻘﺪﻣﻪ: ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻗﺮﻧﻴﻪ ﻳﻜﻲ از اﻋﻤﺎل ﺷﺎﻳﻊ ﺟﺮاﺣﻲ ﭼﺸﻢ و ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ و ﻣﻮﻓﻖﺗﺮﻳﻦ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﺎﻓﺖ در ﺟﻬﺎن اﺳﺖ. ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان ﻓﺮاواﻧﻲ ﻋﻠﻞ و اﻧﻮاع ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻗﺮﻧﻴﻪ در ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﺑﺨﺶ ﭼﺸﻢﭘﺰﺷﻜﻲ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن اﻣﺎمﺧﻤﻴﻨﻲ (ره) اﻫﻮاز از ﺳﺎل ١٣٨٢ ﺗﺎ ١٣٩٧ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ.روش ﻛﺎر: اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪﺻﻮرت ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ ﺑﺮ روى ﭘﺮوﻧﺪه ﺑﻴﻤﺎران اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. اﻃﻠﺎﻋﺎت ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻦ، ﺟﻨﺲ، ﻋﻠﺖ ﭘﻴﻮﻧﺪ، ﺟﻨﺴﻴﺖ و ﺳﻦ دﻫﻨﺪه ﻋﻀﻮ ، ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﺠﺪد، ﻋﻠﺖ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﺠﺪد، ﺳﻤﺖ (laterality) ﻗﺮﻧﻴﻪ، ﻧﻮع ﻋﻤﻞ ﺑﻮد.ﻧﺘﺎﻳﺞ: ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻦ ﺑﻴﻤﺎران درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻨﻨﺪه ﻗﺮﻧﻴﻪ 50/93 ﺳﺎل و ﺷﺎﻣﻞ ٤٩١ﻧﻔﺮ(49.3درﺻﺪ) ﻣﺮد و ٥٠٥ﻧﻔﺮ(50.7درﺻﺪ) زن ﺑﻮدﻧﺪ. 51.7 درﺻﺪ ﻋﻤﻞ ﻫﺎى ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻗﺮﻧﻴﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ چشم راﺳﺖ و 47/9درﺻﺪ ﻋﻤﻞ ﻫﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ چشم ﭼﭗ ﺑﻮد. ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻋﻠﺖ ﻋﻤﻞ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻗﺮﻧﻴﻪ PBK ﺑﻮد. ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﻪ روش PK و ﭘﺲ از آن DSAEK ﺗﺤﺖ ﻋﻤﻞ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻗﺮﻧﻴﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ.بحث و پيشنهادات:.ﺷﻴﻮع PBK در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻗﺒﻠﻲ ﻛﻪ در ﻛﺸﻮر اﻳﺮان اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ كه ميتواند به دليل افزايش قابل ملاحظه جراحي فيكوايمولسيفيكاسيون باشد. روش ﺟﺮاﺣﻲ DMEK DSAEKﺑﻪ درﻣﺎن ارﺟﺢ ﺟﻬﺖ ﺟﺮاﺣﻲ ﺑﻴﻤﺎرى ﻫﺎى آﻧﺪوﺗﻠﻴﺎل ﻗﺮﻧﻴﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ PBK ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ. با توجه به تكنيكهاي جديد پيوند قرنيه و پيشرفتهاي درماني پس از عمل ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﺷﻮد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪاى ﺑﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺑﻴﻤﺎرىﻫﺎى زﻣﻴﻨﻪاى و ﻣﻴﺰان ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﺠﺪد ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﻮع درﻣﺎن و مقايسه ﻋﻠﺖ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﺠﺪد ﺑﻪ ﺗﻔﻜﻴﻚ ﻧﻮع ﺗﻜﻨﻴﻚ ﺟﺮاﺣﻲ در ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ(در يك مطالعه متا اناليز جديد )اﻧﺠﺎم ﺷﻮد.