رابطه اعتياد به اينترنت با هوش‌فرهنگي و نيازهاي بنيادي روان‌شناختي در زنان: نقش واسطه‌اي تنظيم شناختي هيجان

زمينه و هدف: يكي از آسيب‌هاي رواني- اجتماعي شايع درجوامع كنوني، اعتياد به اينترنت است كه يراي حل اين مسأله و آسيب‌هاي ناشي از آن، لازم است عوامل موثر و مرتبط با آن شناسايي و كنترل شوند. در‌اين راستا، هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين اعتياد به اينترنت با هوش‌فرهنگي و نيازهاي بنيادي روان‌شناختي از طريق تنظيم شناختي هيجان در زنان بود. روش تحقيق: پژوهش حاضر از نوع كاربردي و در زمره تحقيقات  توصيفي- همبستگي است. جامعه آماري تمام دانشجويان زن دانشگاه علوم انتظامي تهران در سال 1400 بودند كه از بين آنها بر‌اساس نظر استيونس (1977) تعداد 300  نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري دردسترس به‌عنوان گروه نمونه انتخاب و به پرسشنامه‌هاي اعتياد به اينترنت يانگ (1988) نيازهاي بنيادي روا‌ن‌شناختي گانيه (2003) تنظيم شناختي هيجان گارنفسكي و همكاران (2001) و هوش‌فرهنگي آنگ  و همكاران (2004) پاسخ دادند. تجزيه و تحليل داده‌ها از طريق ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير با استفاده از نرم‌افزار AMOS22 انجام شد.يافته‌ها: مدل پيشنهادي پژوهش داراي برازش مناسب بود (0/035=RMSEA). هوش‌فرهنگي و نيازهاي بنيادي روان‌شناختي با تنظيم هيجان رابطه مثبت (به ترتيب با ضرايب استاندارد 0/9 و 10) و تنظيم شناختي هيجان با اعتياد به اينترنت رابطه منفي (ضريب استاندارد 0/84-) داشت. بر اين اساس، تنظيم شناختي هيجان، رابطه بين هوش‌فرهنگي و نيازهاي بنيادي روان‌شناختي با اعتياد به اينترنت را ميانجي‌گري كرد (P 0/05). نتيجه‌گيري: براي كاهش اعتياد به اينترنت در زنان، بايد تمهيداتي درجهت افزايش هوش‌فرهنگي و تأمين نيازهاي بنيادي روان‌شناختي آنها در قالب دوره‌هاي آموزشي و خدمات روان‌شناختي به صورت حضوري، غيرحضوري و اينترنتي (در دانشگاه علوم انتظامي) انديشيد.