زمينه‌ها و بسترهاي صلح نوين اعراب و اسراييل در پرتو سياست‌هاي منطقه‌اي ايران

هدف: اين پژوهش به بررسي زمينه ها و بستر هاي صلح نوين اعراب و اسراييل در پرتو سياست هاي منطقه اي ايران مي پردازد.روش: پژوهش حاضر با بهره مندي از روش توصيفي- تحليلي و منابع كتابخانه اي  به تحليل موضوع پرداخته است. بر پايه رويكرد«رئاليسم نئو كلاسيك» اين سوال مطرح شده است كه زمينه ها و بستر هاي صلح نوين اعراب و اسراييل در پرتو سياست هاي منطقه اي ايران بر چه مباني استوار است؟ در پاسخ به اين سوال اين فرضيه مطرح گرديد كه هر دو در امري مشترك احساس تهديد مي كنند و آن مبحث امنيتي است كه تلاش دارد تا نظم موجود در منطقه را به سود خود تغيير دهد.يافته ‌ها: تحليل هاي اين پژوهش نشان مي هد كه كشورهاي عرب منطقه به ويژه پس از تحولات اخير در غرب آسيا از جمله بهار عربي و تقويت  محور مقاومت به اين راهبرد متوسل شده اند تا از طريق صلح با اسراييل بتوانند امنيت خود را حفظ كنند.نتيجه ‌گيري: يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه اسراييل به دليل خروج از انزواي ديپلماتيك در منطقه و همچنين با هدف منزوي ساختن ايران در منطقه و اعراب نيز به دليل تضمين امنيت خود و بقاي سلطنت و ترس از قدرت يافتن جنبش هاي آزادي خواه دست به اين مهم زدند.