بررسي ميزان رضايت از محل سكونت و عوامل مرتبط با آن در سالمندان شهر سنندج

رضايت از محل سكونت يكي از عواملي است كه تأثير زيادي بر سلامت، عملكرد، به زيستن و نهايتاً كيفيت زندگي افراد سالمند مي گذارد. اما در ايران مطالعات كافي در حوزه محيط و سالمندي وجود ندارد. از اين رو، هدف پژوهش حاضر بررسي ميزان رضايت از محل سكونت و عوامل مرتبط با آن در سالمندان شهر سنندج است. مطالعه حاضر به روش مقطعي و از نوع توصيفي_تحليلي است كه بر روي 280 نفر از سالمندان شهر سنندج در سال 1400 انجام گرديد. جامعه آماري اين پژوهش كليه سالمندان 60 ساله و بالاتر ساكن شهر سنندج بودند. در اين مطالعه از روش نمونه گيري چند مرحله اي_خوشه اي استفاده شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه رضايت از محل سكونت توسط پرسشگر جمع آوري و براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه24 استفاده شد. ميانگين سني سالمندان در پژوهش حاضر7.26 ±68.34 بود. ميانگين رضايت از محل سكونت در اين مطالعه 0.54± 3.65 بود. نتايج اين پژوهش نشان داد كه رضايت از محل سكونت سالمندان در حد متوسط است. نتايج مطالعه مي تواند به سياست گذاران در حوزه مسكن و شهرسازي كمك كند تا با برنامه ريزي به ميزان رضايت سالمندان از محل سكونت و وضعيت سلامت و به زيستن آنان توجه نمايند.