دلايل كَيفر نديدنِ جور پيشگان و ستم كيشان در دنياي مادي

فاقد عنوان لاتين

بيدادگري، جور، جفا و ستم، پديده­اي نا مباركِ است كه آدمي از بدوِ خلقت، با او عجين و همزاد گشته است. زيرا، هنگامي كه حضرت آدم مورد فريب و نيرنگ شيطان واقع شد. «فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطَانُ لِيُبْدِيَ لَهُمَا» (اعراف/20) برآيند آن، ستم و جفاي بود كه در حق خود آدم و فرزندانِ پس از او صورت پذيرفت. «وَيَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ فَكُلَا مِنْ حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ.» (اعراف/19)؛ فرجام نهايي اش نيز، اخراج از بهشت برينِ خداوند متعال بود. «قَالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌ» (اعراف/24)؛ البته حضرت آدم توانست، دوباره با نعمت توبه و استغفار، مقام شايسته­ي خود(خلوص و پاكي) را در پيشگاه خداوند تثبيت نمايد به دنبال آدم، فرزندش قابيل، با به قتل رسانيدنِ برادر مظلومش هابيل، بزرگ ترين ظلم را در تاريخ بشر به ثبت رساند. اين سنت سيئه در ساير نسل هاي حضرت آدم ادامه پيدا كرد، به گونه­اي كه، گاهي قساوت ها و سفاكي هاي آدمي نسبت به هم­نوعانش در مقاطع از تاريخ هزاران ساله و به خصوص در عصر كنوني، چنان وحشتناك و غير قابل باور است كه دل هر انسان پاك فطرت را به درد مي آورد و او را به عمق معناي اين جمله نايل مي گرداند كه بي ترديد « گاهي انسان همچون حيوان و بلكه پست تر از آن خواهد شد» از اين رو، در ذهن هر انسان عاقل و متدين اين سوال شكل خواهد گرفت كه چرا خداوند با وجود اينكه قادر مطلق، عالم علي الاطلاق و مهربان است چنين انسان هاي سفاك، ستم پيشه و طغيان گر را مي­آفريند و يا حد اقل چرا جلو ستمگري و سفاكي آنان را نمي­گيرد؟ البته با دقت به قوانين عام عالم هستي، سنت هاي غير قابل تغيير خداوند، ويژگي هاي جهان مادي و با توجه به انسان شناختي اسلامي، كه انسان را موجود دو ساحتي و صاحب اختيار مي داند، پاسخِ پرسش مورد نظر، بدست خواهد آمد

فاقد چكيده لاتين