بررسي اثربخشي بازي‌درماني عروسكي بر خودپنداره، ادراك شايستگي و رشد اجتماعي دانش‌آموزان ديرآموز پايه پنجم آذرشهر

The Effects of Puppet Play Therapy on Self-Concept, Precieved Competence and Social Development of Delayed Elementary School Students

هدف كلي اين تحقيق، تعيين اثربخشي بازي‌درماني عروسكي بر خودپنداره، ادراك شايستگي و رشد اجتماعي دانش‌آموزان ديرآموز پايه پنجم مقطع ابتدايي بود. جامعه آماري اين پژوهش را كليه دانش‌آموزان ديرآموز دختر پايه پنجم ابتدايي شهر آذرشهر در سال تحصيلي 1400-1399 تشكيل داده بودند. در فرآيند نمونه‌گيري، از روش نمونه‌گيري هدفمند استفاده شد؛ به طوري كه از بين دانش‌آموزان دختر ديرآموز پايه پنجم شهر آذرشهر 30 نفر انتخاب شده و به شكل جايگزيني تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) قرار داده شدند. براي گردآوري داده‌ها، از ابزارهاي مقياس خودپنداره پيرز ـ هريس، پرسشنامه خودادراكي هارتر، مقياس بلوغ اجتماعي واينلند استفاده شد. طرح كلي تحقيق بر اساس طرح نيمه‌تجربي از نوع طرح پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه كنترل بود؛ به طوري كه گروه آزمايش، برنامه بازي‌درماني عروسكي را طي 9 جلسه 90 دقيقه‌اي دريافت داشته و گروه كنترل مداخله‌اي دريافت نكردند. نتايج تحليل كوواريانس تك‌متغيره نشان داد كه خودپنداره دانش‌آموزان ديرآموز گروه مداخله بازي‌درماني عروسكي بيشتر از گروه گواه بود. همچنين بر اساس نتايج آماري، مداخله بازي‌درماني عروسكي توانسته بود ميزان ادراك شايستگي دانش‌آموزان ديرآموز را در گروه آزمايش بهبود بخشد. به علاوه، نتايج نشان داد كه رشد اجتماعي گروه آزمايش نيز بعد از مداخله بازي‌ درماني عروسكي بيشتر از گروه گواه بوده است. بر اساس يافته‌ها، چنين استنباط مي‌شود كه مي‌توان از برنامه بازي‌درماني عروسكي براي بهبود وضعيت خودپنداره، ادراك شايستگي و رشد اجتماعي دانش‌آموزان ديرآموز مقطع ابتدايي در كنار ديگر مداخله‌هاي آموزشي و درماني استفاده كرد (0/05

This research intended to examine the effectiveness of puppet play therapy on self-concept, perceived competence, and social maturity of slow learners at the primary school level. The study population consisted of all female slow learners in the fifth grade in Azar-Shahr during the academic year of 1399.1400. Based on the purposive sampling method, 30 participants from among female slow learners in the fifth grade in Azar-Shahr were selected and randomly assigned to the experimental group (n=15) and the control group (n=15). To collect the data, three instruments were employed, Piers-Harris children's self-concept scale, Harter’s self-perception profile for children and Vineland social maturity scales. This quasi-experimental study used a pretest-posttest control group design. While the experimental group received nine 90-minute sessions of puppet play therapy, the control group received no treatment. Results based on one-way ANCOVA displayed that the slow learners in the experimental groups made more gains in terms of self-concept, perceived competence, and social maturity as compared with their counterparts in the control group (p<0.5). It can be concluded that puppet play therapy along with other therapeutic programs can be employed to enhance self-concept, perceived competence, and social maturity of slow learners at the primary school level. (p<0/05)