بررسي تأثير رهبري متناقض ‌نما بر خلاقيت با نقش ميانجي خودكارآمدي خلاقانه و هويت‌ يابي با رهبر و نقش تعديل ‌گر فشار بار كار و نياز كاركنان به ثبات شناختي

در عصر كنوني كه سازمان ها با محيط رقابتي جهاني روبه رو هستند، نياز به خلاقيت به‌شدت در فضاي كاري احساس مي‌شود. سازمان ها براي حركت در اين مسير پر از چالش و بقا در اين فضاي رقابتي نبايد بر شيوه هاي قديمي كه قادر به پاسخگويي به نيازهاي حال حاضر سازمان نيست پافشاري كرده و بايد از شيوه هاي خلاقانه براي انجام كارها در سازمان استفاده كنند. رهبري متناقض‌نما، يكي از سبك هاي نوين رهبري كه مي تواند بر خلاقيت كاركنان تأثيرگذار باشد، از چالش هايي است كه مديران در فضاي كاري خود با آن مواجه هستند. تحقيق حاضر ازنظر هدف كاربردي است و به لحاظ ماهيت و روش نيز توصيفي از نوع پيمايشي-تحليلي است. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه بوده و جامعه آماري تحقيق نيز، كاركنان سازمان هاي دولتي در شهر مشهد هستند. براي تعيين حجم نمونه براي هر گويه 10 پرسشنامه در نظر گرفته شد كه بعد از حذف پرسشنامه هاي ناقص، داده هاي موردنياز از 384 نفر به روش تصادفي طبقه اي جمع آوري گرديد. برازندگي داده ها با بررسي شاخص هاي روايي و پايايي ابزار جمع آوري داده، تأييد شده سپس به منظور بررسي ميزان اثرگذاري متغيرها و آزمون فرضيه هاي مربوطه از تكنيك مدل‌سازي معادلات ساختاري استفاده شد. درنهايت داده هاي جمع‌آوري شده با استفاده از تكنيك هاي آماري تجزيه‌وتحليل شدند. تمامي فرضيات تحقيق موردسنجش قرار گرفته و تأثير مثبت رهبري متناقض‌نما بر هويت‌يابي با رهبر و خودكارآمدي خلاقانه، خودكارآمدي خلاقانه بر خلاقيت كاركنان، هويت‌يابي با رهبر بر خلاقيت كاركنان تأييد شد. همچنين نقش ميانجي گر خودكارآمدي خلاقانه و هويت‌يابي با رهبر در ميان فرضيات اثبات شده و فرضيات تعديل‌گر فشار حجم كار با ضريب تأثير مثبت و نياز كاركنان به ثبات شناختي با ضريب تأثير منفي نيز مورد تأييد قرار گرفت و در پايان نيز پيشنهاد‌هايي براي تحقيقات آتي ارائه شد.