بررسي فراواني ژن هاي qnrB و qnrS در جدايه هاي ايكولاي و كلبسيلا پنومونيه در كودكان با عفونت مجاري ادراري (UTI) در شهر رشت

مقدمه : عفونت مجاري ادراري (UTI) يكي از مهم ترين و شايع ترين عفونت ها در كودكان است. هدف از اين مطالعه بررسي فراواني ژن هاي qnrB و qnrS  در سويه هاي اشرشيا كلي و كلبسيلا پنومونيه هاي جدا شده از كودكان با عفونت ادراري در بيمارستان 17 شهريور رشت بود. مواد و روش ها : در اين مطالعه توصيفي-مقطعي، 49 سويه اشرشيا كلي و كلبسيلا پنومونيه از بيمارستان 17 شهريور از شهر رشت جداسازي و به كمك روش هاي بيوشيميايي تعيين هويت شدند. حساسيت و مقاومت سويه ها به آنتي بيوتيك ها به روش هاي كربي بور و براث دايلوشن تعيين گرديد. براي ارزيابي فراواني ژن هاي  qnrS  و qnrB در جدايه ها از روش PCR استفاده شد.نتايج : در اين مطالعه ، بيشترين مقاومت در جدايه هاي اشريشيا كلي به پيپراسيلين (81.5%) و سفازولين (88.9%) و در جدايه هاي كلبسيلا پنومونيه به سفازولين (90.9%) و آموكسي سيلين (95.5%) مشاهده شد. از 49 جدايه، 73.4% موارد داراي ژن qnrB و 97.9% موارد داراي ژن qnrS  بودند.نتيجه گيري: به نظر مي رسد يك از علت هاي افزايش مقاومت چند دارويي در جدايه هاي بيمارستاني عفونت مجاري ادراري (UTI) در رشت، افزايش انتقال ژن هاي پلاسميدي بين اين جدايه ها باشد.