تأثير خانواده درماني مبتني بر تحكيم خانواده بر تعارضات زناشويي و رضايت جنسي زوجين متقاضي طلاق

مقدمه: هدف اين پژوهش تاثيرخانواده درماني مبتني بر تحكيم خانواده بر تعارضات زناشويي و رضايت جنسي زوجين متقاضي طلاق بود. روش كار: روش پژوهش نيمه آزمايشي با گروه مداخله و كنترل بود. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه زوجين متقاضي طلاق مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهرستان كرمان در سال 1402 بود. 30 زوج به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه مداخله (15 زوج) و كنترل (15 زوج) به طور تصادفي و با روش قرعه‌كشي جايگزين شدند. مداخله خانواده درماني مبتني بر تحكيم خانواده در 8 جلسه به‌صورت هفته‌اي دو بار و به مدت 90 دقيقه و پس از 3 ماه مرحله پيگيري انجام شد. جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه تعارضات زناشويي براتي و ثنايي و رضايت جنسي لارسون (1998) استفاده شد. به‌منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر با نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه خانواده درماني مبتني بر تحكيم خانواده بر كاهش تعارضات زناشويي (P 0.001،F=37/24) و افزايش رضايت جنسي (P 0.001،F=126/34) زوجين متقاضي طلاق تأثير داشت (P 0.001.) نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصل از اين پژوهش، استفاده از خانواده درماني مبتني بر تحكيم خانواده در كاهش تعارضات زناشويي و افزايش رضايت جنسي زوجين متقاضي طلاق، پيشنهاد مي‌شود.