شناسايي شايستگي‌هاي مشاوران در نظام تعليم و تربيت عمومي با رويكرد اسلامي

هدف پژوهش حاضر، تعيين شايستگي هاي مشاوران نظام تعليم و تربيت عمومي كشور بود. اين پژوهش از نظر هدف از نوع تحقيقات توسعه‌اي و از نظر روش جزو پژوهش‌هاي كيفي بود كه با استفاده از روش تحليل مضمون و مصاحبه ساختاريافته انجام شد. جامعه آماري پژوهش، تعداد 54 نفر شامل (مديران گروه هاي مشاوره مناطق نوزده‌گانه آموزش‌وپرورش شهر تهران به تعداد 19 نفر و اساتيد دانشگاه فرهنگيان و مشاوران آموزش‌وپرورش شهر تهران با تحصيلات دكتري به تعداد 35 نفر) بود. نمونه تحقيق براي مصاحبه ساختاريافته تعداد 18 نفر از جامعه آماري پژوهش بود كه با شيوه هدفمند انتخاب شدند. از روش كتابخانه‌اي به‌منظور بررسي ادبيات، پيشينه و اسناد بالادستي حوزه تعليم و تربيت و از روش ميداني به‌منظور گردآوري نظرات اعضاي نمونه كيفي بهره گرفته شد. ابزار گردآوري داده‌ها در بخش كتابخانه‌اي، فيش و در بخش ميداني مصاحبه ساختاريافته بود. براي تعيين اعتبار ابزار مصاحبه ساختاريافته از اعتبار محتوايي (روايي محتوا و روايي صوري) استفاده شد. در اين كار از نظرات گروه هدايت‌كننده تحقيق و شش نفر از اساتيد دانشگاه استفاده و سؤالات داراي اشكال، اصلاح شدند. براي توصيف داده هاي تحقيق از جداول فراواني و نمودارها و براي بررسي معني‌داري فراواني نظرات مصاحبه‌شوندگان از آزمون دوجمله اي استفاده شد. يافته‌هاي حاصل از بررسي ادبيات و تحليل مصاحبه‌ها، 8 مؤلفه اصلي شايستگي هاي مشاوران آموزش‌وپرورش شامل دانش، توانايي‌ها، مهارت‌ها، ويژگي هاي شخصيتي، ويژگي‌هاي اخلاقي، نگرش، بينش و اعتبار بود كه در سطح معني داري 0.05 مورد تائيد قرار گرفتند. از بين 197 مؤلفه فرعي شايستگي هاي استخراج‌شده از ادبيات و پيشينه تحقيق پس از اخذ نظرات مصاحبه‌شوندگان تعداد 150 مؤلفه فرعي با آزمون دوجمله اي در سطح معني‌داري 0.05 مورد تائيد قرار گرفته و 47 مؤلفه فرعي معني‌دار نشده و رد شدند.