شناسايي و تبيين مولفه هاي زيبايي شناسي برنامه درسي بر مبناي مثنوي معنوي

پژوهش حاضر با هدف شناسايي و تبيين مولفه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي زيبايي شناسي برنامه‌درسي بر مبناي مثنوي معنوي، جهت معرفي مختصاتي از برنامه‌درسي زيبايي شناسي اسلامي- ايراني انجام گرفته است. اين پژوهش از نوع تحقيقات كيفي و به لحاظ روش انجام كار تحليل محتواي كيفي با رويكرد عُرفي مي‌باشد. ميدان اين پژوهش، تمامي شش دفتر كتاب مثنوي معنوي، به ميزان بيست و پنج هزار و ششصد و پنجاه و پنج بيت را در بر مي گيرد، كه در نهايت 320 بيت به صورت هدفمند انتخاب شد، كه به شيوه كدگذاري، معاني و مفاهيم مكنون و نهفته ي زيبايي شناسانه برنامه درسي در ابيات مثنوي معنوي را مورد شناسايي قرار داده است. پس از تحليل محتواي اشعار كتاب مثنوي معنوي، در نهايت 10 مولفه اصلي زيبايي شناسي برنامه درسي شناسايي و كشف گرديدند. بر اين اساس مولفه هاي زيبايي شناسي برنامه درسي بر آمده از مثنوي معنوي شامل : خودشناسي ، ژرف نگري ، تناسب ، عشق ، حُريّت ، نقَّادي ، احترام به تفاوت ها ، كمال جويي ، كل نگري و ابتكار مي باشد. مولفه هاي زيبايي شناسي بر آمده از مثنوي معنوي به عنوان يك منبع ارزشمند تعليم و تربيت اسلامي – ايراني، قادر است يك الگوي كامل ، جهان شمول و خط سير جامع در مسير بهره گيري از ابعاد ارزشمند برنامه درسي زيبايي شناسي را در تمامي عرصه هاي تعليمي و تربيتي ارايه نمايد.