بررسي رابطه مديريت سايبرنتيك و خطاهاي پزشكي بيمارستان هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال ۱۴02

مقدمه: افزايش روز افزون خطاهاي پزشكي ضرر‌هاي جاني و مالي زيادي به نظام سلامت وارد كرده كه مي‌تواند ناشي از عدم مديريت درست اين خطاها و بررسي علت آن‌ها باشد. از سويي، مديريت اين خطاها در شاخه سايبرنتيك و پياده سازي كاركردهاي آن نيز عامل موثر بر اين قبيل مشكلات است. لذا اين پژوهش با هدف بررسي رابطه مديريت سايبرنتيك و خطاهاي پزشكي انجام شد.روش بررسي: روش تحقيق از نظر هدف، كاربردي و از نظر گردآوري داده‌ها نيز توصيفي تحليلي مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش پزشكان و پرستاران از چهار بيمارستان منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال ۱۴۰۲ به تعداد ۱۷۰ نفر بودند و حجم نمونه آماري تحقيق با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس به‌دست آورده شد. مهم‌ترين ابزار در روش ميداني پرسشنامه و چك ليست بود. در راستاي سنجش متغيير مديريت سايبرنتيك از پرسشنامه قرباني‌زاده (۱۳۸۹) و متغيير خطاهاي پزشكي كه در ۵ بعد عملكردي، بازبيني، بازيابي، تبادل اطلاعات(ارتباطي) و انتخابي بررسي شد از چك ليست شرپا (۱۹۸۶) استفاده شد. در اين مطالعه از همسبتگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌هاي پژوهش از نرم‌افزار۲۴ SPSS-  استفاده گرديد.يافته‌ها: بين مولفه‌هاي مديريت سايبرنتيك و خطاهاي پزشكي رابطه معنا داري وجود دارد. مديريت سايبرنتيك بر خطاهاي عملكردي (0/009= p-value)، بازبيني (0/011= p-value) ، بازيابي (0/001= p-value) و خطاها‌‌ي ارتباطي (0/014 =p-value) تاثيرگذار است و بر خطاهاي انتخابي (0/796= p-value) اثري ندارد.نتيجه‌گيري: نتايج تحقيق حاكي از آن بود كه پياده‌سازي هر چه بيشتر ويژگي‌هاي مديريت سايبرنتيك در مراحل مختلف بروز خطاهاي پزشكي مي‌تواند باعث كاهش بروز خطاهاي عملكردي (ناشي از عملكرد ناقص يا اشتباه يا عدم عمل)، بازبيني (بررسي اطلاعات بصورت ناقص يا عدم انجام يا اشتباه)، بازيابي (ناشي از دسترسي ناقص و اشتباه به اطلاعات يا عدم آن)، ارتباطي (ناشي از عدم تبادل اطلاعات يا ناقص انجام شدن يا اشتباه در آن ) و انتخابي (ناشي از اشتباه در انتخاب يا حذف انتخاب) شود.