سياست‌هاي حمايتي از زوجين نابارور در ايران: يك خلاصه سياستي

مقدمه:  توجه به حمايت و درمان زوجين نابارور در راستاي سياست فرزندآوري در ايران اهميت بسياري دارد. درمان ناباروري به معناي پيدا كردن و رفع مشكلات سلامتي زوجين است كه باعث ناتواني آن‌ها در باروري شده است. حمايت از زوجين نابارور نه‌ تنها به بهبود شانس باروري آن‌ها كمك مي‌كند، بلكه به ارتقاء كليه جنبه‌هاي سلامتي و رواني آن‌ها نيز كمك مي‌كند. مواجهه با ناباروري مي‌تواند براي زوجين بسيار دشوار باشد و به آن‌ها احساس تنهايي، اضطراب و افسردگي را القا كند. حمايت اجتماعي و رواني، از طريق ارائه خدمات مشاوره و پشتيباني رواني، مي‌تواند به زوجين كمك كند تا با اين چالش‌ها بهتر مقابله كنند و از انزوا و افسردگي جلوگيري شود. توجه به نيازها و مشكلات زوجين نابارور مي‌تواند به مسئولان و سازمآن‌هاي مرتبط كمك كند تا سياست‌ها و برنامه‌هاي فرهنگي و بهداشتي را با توجه به اين چالش تنظيم كنند و بهبودهاي موردنياز را در اين زمينه اعمال كنند.  ايجاد فرهنگي كه به زوجين نابارور احترام بگذارد و آن‌ها را ازنظر اجتماعي تبعيض نكند، اهميت بسياري دارد. اين فرهنگ مي‌تواند با ارائه اطلاعات صحيح و كمك به شكل‌گيري افكار عمومي سازگارتر و مهربانانه‌تر با مسائل ناباروري، به كاهش استرس و فشارهاي اجتماعي كمك كند. با اين ‌وجود، توجه به حمايت و درمان زوجين نابارور فقط يك جنبه از سياست فرزندآوري نيست. بلكه بايد در چارچوب يك برنامه جامع براي تقويت سلامت جمعيت، حمايت از زوجيني كه داراي مشكلات ناباروري هستند، نيز يكي از اولويت‌هاي مهم باشد.