فراواني اختلالات قاعدگي و عوامل مرتبط با آن در زنان مبتلا به كويد 19

مقدمه: كويد 19 يك همه‌گيري جهاني بود كه منجر به بروز مشكلات متعددي از جمله اختلالات قاعدگي در زنان گرديد. مطالعه حاضر با هدف بررسي فراواني اختلالات قاعدگي و عوامل مرتبط با آن در زنان مبتلا به كويد 19 انجام گرديد. مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصيفي تحليلي است و 80 زن مبتلا به كويد 19 به روش در دسترس در 6 ماهه اول سال 1401 وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه به صورت تلفني جمع آوري و تجزيه و تحليل داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 16، آمار توصيفي ( فراواني و درصد) و تحليلي ( كاي اسكوئر و تي مستقل) انجام گرديد. يافته ها: 43.7 درصد زنان در زمان همه‌گيري كويد دچار اختلال قاعدگي شده بودند. 26.3 درصد بعد از دريافت واكسن و 17.5 درصد اختلال را مربوط به ابتلا به كويد مي‌دانستند. خونريزي حجيم (17.5%) و خونريزي با حجم كم (7.5 %) بيشترين اختلالات گزارش شده بود و واكسن‌هاي سينوفارم (76.3 %) و آسترازانكا (15 %) بيشترين واكسن‌هاي مصرفي بودند. نتايج آزمون‌هاي آماري ارتباط معناداري را بين وجود اختلال و ساير متغيرها نشان نداد (0.05P ).بحث و نتيجه گيري: فراواني اختلالات قاعدگي در زمان كويد 19 نسبت به قبل از آن افزايش يافته بود. با توجه به رفع اين اختلال بعد از يك بازه چند ماهه، توصيه مي شود در صورت برطرف نشدن اختلال و ادامه‌دار بودن آن، مراجعه جهت شناسايي و پيگيري به موقع صورت گيرد تا از عواقب خطرناك بيماري‌هاي زنان كاسته شود.