بررسي اثرات ضد درد آداليموماب در مدل درد تجربي Chronic constriction Injury(CCI) در موش صحرايي

مقدمه: درد هاي نوروپاتيك كه از مهمترين مشكلات مزمن و پاتولوژيك است، با افزايش فعاليت سايتوكين هاي التهابي و افزايش فعاليت اكسيداتيو همراه است، كه مي تواند باعث افزايش آسيب عصب شوند. داروي آداليموماب يك داروي آنتي مونوكلونال انساني با اثرات درماني در بيماري هاي مختلف است. هدف از اين پژوهش، بررسي اثرات ضددردي آداليموماب در مدل درد تجربيChronic constriction Injury(CCI) در موش صحرايي است. مواد و روش ها: 20 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار استفاده و به طور تصادفي به چهار گروه تقسيم شدند. گروه اول: كنترل، گروه دوم: موش هاي صحرايي القا شده درد تجربي (CCI)، گروه سوم: CCI+ آداليموماب (mg/kg۵)، گروه چهارم: CCI+ آداليموماب (mg/kg۱۰)، گروه هاي مورد بررسي در اين آزمايش بودند. تست هاي رفتاري در حيوانات در زمان هاي ۴، ۷ و ۱۴ روز بعد از القاء CCI انجام گرفت، و در نهايت با جداسازي نخاع، از سوپرناتنت آن جهت تجزيه و تحليل آنزيم هاي التهابي و اكسيداتيو استفاده گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده هاي به دست آمده از نرم افزار آماري Prism Graphpad، استفاده گرديد. يافته ها: تحليل داده هاي به دست آمده نشان داد كه تزريق آداليموماب در گروه هاي سوم و چهارم، باعث كاهش فعاليت سيتوكين هاي التهابي از جمله TNF-α، IL-6 و CRP شد، و همچنين فعاليت MDA كاهش يافت و فعاليت آنزيمهاي SOD و CAT افزايش يافت. همچنين آداليموماب موجب بهبود تست هاي آلودينياي حرارتي، آلودينياي مكانيكي و هيپرآلژزي حرارتي گروه هاي سوم و چهارم گرديد.بحث و نتيجه گيري: تجويز داروي آداليموماب مي تواند با فعاليت ضدالتهابي و آنتي اكسيداتيو خود، ضمن داشتن اثرات نوروپروتكتيو، جهت درمان و يا كاهش دردهاي نوروپاتيك مورد استفاده قرار گيرد.