شيوع سرمي هيداتيدوز در مراجعه‌كنندگان به مراكز خدمات جامع سلامت شهر بروجرد در سال 1399

مقدمه: هيداتيدوز يكي از شايع ترين بيماري هاي انگلي زئونوز دنيا است كه در ايران نيز اندميك است. به دليل اين كه تاكنون مطالعه اي روي شيوع سرمي هيداتيدوز در بروجرد انجام نشده، اين مطالعه با هدف بررسي ميزان شيوع سرمي هيداتيدوز انساني و عوامل خطر مرتبط با آن در مراجعه كنندگان به مراكز جامع سلامت بروجرد به روش اليزا انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي–مقطعي روي 351 نمونه سرم از مراجعين به مراكز جامع سلامت بروجرد انجام شد. پس از گرفتن رضايت نامه آگاهانه و تكميل پرسشنامه، نمونه ها جمع آوري و وجود آنتي بادي G ضد اكينوكوكوس گرانولوزوس با روش اليزا سنجيده شد. داده ها با استفاده از آزمون مربع كاي و آزمون دقيق فيشر مورد واكاوي قرار گرفتند. يافته ها: از 351 فرد آزمايش شده، 14 نفر (4 درصد) شامل 5 نفر (8/2 درصد) از زنان و 9 نفر (1/5 درصد) از مردان آنتي بادي ضد اكينوكوكوس داشتند. ارتباط معني داري بين وجود آنتي بادي ضد اكينوكوكوس با سن، جنسيت، ميزان تحصيلات، شغل، محل سكونت، ارتباط با سگ و نوع شستشوي سبزيجات مصرفي وجود نداشت. بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه ميزان شيوع سرمي هيداتيدوز در جمعيت مطالعه شده در شهر بروجرد 4% است كه بيشتر از درصد آلودگي غرب كشور است. با توجه به اندميك بودن بيماري در اين منطقه و همچنين اهميت بهداشتي آن، انجام اقدامات لازم از جمله ذبح بهداشتي دام، پيشگيري از تغذيه سگ ها با امعا و احشا آلوده دام و مبارزه با سگ هاي ولگرد، به منظور كنترل و پيشگيري از اين عفونت انگلي ضروري است.