شماره ركورد :
1366942
عنوان مقاله :
بررسي تأثير عصاره هيدرو‌الكلي گياه بن‌سرخ بر شاخص‌هاي هومورال و سلولار سيستم ايمني مدل موشي تحريك‌شده با ايمونوژن گلبول قرمز گوسفندي در مقايسه با داروي لواميزول
پديد آورندگان :
كشاورزي پور ، كتايون دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي - گروه سم‌شناسي , سودي ، مليحه دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي, مركز تحقيقات مواد طبيعي و گياهان دارويي - گروه سم‌شناسي , شيراني ، كبري دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي - گروه سم‌شناسي
از صفحه :
9
تا صفحه :
21
كليدواژه :
سيستم ايمني , بن‌سرخ , ايمني سلولي , ايمني همورال , ازدياد حساسيت تأخيري , تيتر آنتي‌بادي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: سيستم ايمني مسئول محافظت بدن نسبت به عوامل بيگانه و سرطان‌زا است و ضـعف آن مي‌تواند زمينه‌ساز مرگ شود. جنس آلياسه به‌عنوان يك كانديداي مناسب براي حفظ هوموستئاز سيستم ايمني مطرح‌ شده است. ازاين‌رو در اين مطالعه ما به بررسي عصاره هيدرو‌الكلي گياه بن‌سرخ (Allium jesdianum) بر پاسخ‌هاي مختلف سيستم ايمني در موش پرداختيم. روش كار: در اين مطالعه‌ تجربي، ما در چهار گروه 25تايي موش به بررسي اثر دوزهاي مختلف (mg/kg 50، 100 و 200) عصاره‌ هيدروالكلي گياه بن‌سرخ بر سيستم ايمني موش پرداختيم. به اين منظور تغيير وزن حيوانات، وزن اندام‌ طحال و وزن نسبي آنها، لنفوسيت‌ها خوني، قدرت توليد آنتي‌بادي به روش هماگلوتيناسيون، پاسخ ازدياد حساسيت تأخيري، قدرت ميتوژنتيسه لنفوسيت‌ها با استفاده از روش 3-(4,5-Dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) بررسي شد. براي محاسبات آماري از برنامه ‌نرم‌افزاري GraphPad Prism v9.5.0.730 x64 + v8.4.0.671 استفاده شد. مقايسه بين گروه‌هاي مختلف با استفاده از تست‌ANOVA يك‌طرفه وPosttest Tukey-Kramer انجام گرفت و 0.05 p به‌عنوان تفاوت معنا‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان مي‌دهد كه بن‌سرخ نتوانست تأثيري بر جمعيت لنفوسيت‌هاي خوني (05.0 p) و وزن عمومي (05.0 p) داشته باشد، اما وزن طحال (0.22± 0.23) و وزن نسبي طحال (0.090± 0.96) افزايش داد. مواجه با بن‌سرخ سبب افزايش چشمگيري در پاسخ‌هاي تست ازدياد حساسيت تأخيري پس از 24 ساعت (8.27± 53.47) و 48 ساعت (11.34± 68.81) نسبت به گروه كنترل شد. همچنين بن‌سرخ به‌صورت معناداري سبب افزايش تيتر آنتي‌بادي در مقايسه با گروه كنترل شد (0.17± 6.91). علاوه بر اين، بن‌سرخ توانست تكثير لنفوسيت‌هاي طحال را افزايش دهد (0.34± 7.71). همچنين در دوزهايmg/kg 100(0.09± 1.49) و 200 (0.12± 2.39) پاسخ تكثير به ميتوژن LPS را افزايش داد، درحالي‌كه تنها در دوز mg/kg 200 (0.22± 2.46) قادر به افزايش پاسخ تكثير به ميتوژن PHA بود. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه بن‌سرخ، سبب بهبود فاكتورهاي مختلف سيستم ايمني ازجمله افزايش تكثير لنفوسيت‌هاي طحال، پاسخ ازدياد تأخيري و توليد آنتي‌بادي مي‌شود. به‌طوركلي، بن‌سرخ توانست پاسخ‌هاي مختلف سيستم ايمني ازجمله ايمني همورال و ايمني سلولي را تقويت كند.
عنوان نشريه :
پژوهش‌ در پزشكي‌
عنوان نشريه :
پژوهش‌ در پزشكي‌
لينک به اين مدرک :
بازگشت