شماره ركورد :
1366951
عنوان مقاله :
ارزيابي روش‌هاي تدريس فارماكولوژي در دانشكده‌هاي پزشكي: مروري انتقادي
پديد آورندگان :
دانشمند ، حسن دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده پزشكي , ضيائي ، علي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده پزشكي - گروه فارماكولوژي
از صفحه :
129
تا صفحه :
145
كليدواژه :
آموزش فارماكولوژي , تدريس سنتي , يادگيري مبتني بر مسئله , يادگيري مبتني بر مورد , يادگيري مبتني بر پرسش , يادگيري چندحرفه‌اي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: تدريس بسياري از درس هاي علوم پايه و باليني در دانشكده هاي پزشكي در طول چند دهه اخير دچار تغيير و تحولات بسياري شده است. در اين راستا درس فارماكولوژي به عنوان يكي از مهم ترين درس هاي پزشكي و يكي از مهم ترين ابزارهاي درمان با ويژگي هاي منحصر به فرد خود مانند گستردگي زياد و لزوم يادگيري كامل توسط دانشجويان از برجسته ترين درس هاي پزشكي به حساب مي آيد و لازم است هر دانشكده پزشكي اطمينان حاصل كند كه فارغ التحصيلانش به خوبي اين درس را #160; آموخته اند و مهارت شناخت و به كارگيري اين دانش را در درمان بيماران به بهترين شيوه كسب كرده اند. در اين راستا بر آن شديم تا با بررسي شيوه هاي موجود تدريس فارماكولوژي و نقد آنها بهترين روش هاي آموزش فارماكولوژي را مطرح كنيم.روش كار: در اين مقاله با توجه به روش هاي مرسوم آموزش از كلمه هاي كليدي نوع روش و فارماكولوژي با بررسي مقاله هاي چاپ شده در پايگاه هاي اطلاعاتي پزشكي PubMed، Science Direct و در نهايت Google scholar و همچنين مراجعه به اطلاعات موجود در سايت دانشگاه ها استفاده شده است. شيوه هاي تدريس و مزايا و معايب هركدام توضيح داده شدند. يافته ها: با توجه به شش روش مرسوم آموزش در پزشكي، قديمي ترين شيوه آموزشي يعني تدريس سنتي در بسياري از دانشگاه هاي دنيا استفاده مي شود و شيوه هاي جديدتر بعد از آن مانند يادگيري يكپارچه و يادگيري هاي بر اساس تجربه هاي باليني مانند يادگيري مبتني بر مسئله و يادگيري مبتني بر مورد در تدريس فارماكولوژي به خوبي در دانشگاه هاي دنيا با رتبه هاي گوناگون استفاده مي شوند. روش يادگيري مبتني بر پرسش و يادگيري چندحرفه اي نيز قابليت استفاده را دارند، ولي اجراي آنها كمي پيچيده تر است و نياز به پشتيباني قوي اي دارند. نتيجه گيري: در منظر پوياي آموزش فارماكولوژي پزشكي، آرايه اي متنوع از شيوه هاي تدريس نمايان است كه هر يك ويژگي ها و نكته هاي قابل توجه خود را دارند. رويكردهاي سنتي مبتني بر سخنراني بنيان را فراهم مي كنند و يادگيري تجربي و تعامل با بيمار مفاهيم تئوري را با عمل پيوند مي زنند و مدل هاي همكارانه، تيم كاري و مراقبت جامع از بيمار را فراهم مي كنند، در حالي كه استراتژي هاي تقويت شده با تكنولوژي به نيازهاي نسل ديجيتالي پاسخ مي دهند. در نتيجه استفاده از همه روش ها كارآمدي خاص خود را دارند و بسته به جغرافيا و فرهنگ و سطح توسعه يافتگي هريك از شيوه ها مزاياي خود را دارند.
عنوان نشريه :
پژوهش‌ در پزشكي‌
عنوان نشريه :
پژوهش‌ در پزشكي‌
لينک به اين مدرک :
بازگشت