عنوان مقاله :
بررسي اثر ورزشهاي ايستاده تثبيتكننده عضلات كُر (Core) بر شاخصهاي استئوآرتريت زانو: يك كارآزمايي باليني تصادفي كنترل شده
پديد آورندگان :
كريم زاده ، افشين دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات طب فيزيكي و توانبخشي، مركز توسعه تحقيقات باليني، بيمارستان امام حسين (ع) , اسماعيلي ، هادي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز توسعه تحقيقات باليني، بيمارستان امام حسين (ع)، دانشكده داروسازي - گروه داروسازي باليني , رمضاني ، علي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات طب فيزيكي و توانبخشي، مركز توسعه تحقيقات باليني، بيمارستان امام حسين (ع) , اروميه ، مرضيه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده داروسازي - گروه داروسازي باليني , بيات ، معصومه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات طب فيزيكي و توانبخشي، مركز توسعه تحقيقات باليني، بيمارستان امام حسين (ع)
كليدواژه :
ورزشهاي كُر Core , استئوآرتريت زانو , شاخص VAS , شاخص WOMAC , شاخص Lequesne , درد زانو , كيفيت زندگي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: اثربخشي ورزشهاي تثبيت كننده عضلات مركزي تنه و لگن يا عضلات كُر (Core) پيشتر در استئوآرتريت مفصل لگن و كمتر در زانو مطالعه و نشان داده شده است، استفاده از انواع ايستاده اين ورزشها، محدوديت اجتماعي انجام آنها را در محيطهاي مختلف، برطرف ميكند. مطالعه حاضر به بررسي اثربخشي ورزش كُر ايستاده بر درد و عملكرد مبتلايان به استئوآرتريت زانو در افراد، بدون فعاليتهاي سخت و اغلب با مشاغل نشسته، ميپردازد. در طراحي اين مطالعه سعي شده است از يك طرف با انتخاب اين ورزشها كه محدوديت كمتري براي انجام دارند و از طرف ديگر با نظارت برفعاليتهاي شخصي و شغلي بيمار و در نتيجه كاهش عوامل مداخلهگر تشديدكننده آرتروز زانو در طي درمان، سعي شد نتيجهگيري خالصتر و دقيقتري از اثراين ورزشها بهدست آوريم. روش كار: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني تصادفي است كه در آن بيماران مبتلا به استئوآرتريت زانو براي ورود به مطالعه دعوت شدند و در صورت احراز شرايط و دريافت رضايت، به صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. گروه شاهد، كه فقط برنامه انجام ورزشهاي درماني متداول زانو را دريافت كردند و گروه مداخله، كه علاوه بر آن ورزشها، ورزشهاي كُر ايستاده تجويز شد. در فواصل 6 و 12 هفته همگي با شاخصهاي VAS، WOMAC، Lequesne و آزمون راه رفتن شش دقيقهاي (6WMT) بررسي شدند.يافتهها: در اين مطالعه 38 بيمار طبق پروتكل، مطالعه را تكميل كردند. ويژگيهاي پايه و برون دادهاي قبل از مداخله تفاوت معناداري در دو گروه نداشتند. تجزيه و تحليل درون گروهي نشان داد كه تفاوت معناداري در درد VAS، WOMAC، ناراحتي و حداكثر فاصله در شاخصهاي Lequesne و 6MWT در هر دو گروه وجود دارد (0/05 P). همچنين، تجزيه و تحليل درون گروهي نشان داد كه تنها در گروه مداخله بين عملكرد بدني WOMAC و فعاليت روزانه Lequesne تفاوت معناداري وجود دارد (0/05 P). نتايج تحليل بين گروهي نشان داد كه بين دو گروه در تمامي پيامدها در 12 هفته تفاوت معناداري وجود داشت (0/0001 P) و در شاخصهاي VAS و Lequesne حتي در شش هفته نيز تفاوت معناداري بين دو گروه مشاهده شد (0/05 P). اندازه اثر محاسبه شده بين دو گروه، در پيامد اوليه VAS، عدد 0/68 است.نتيجهگيري: به نظر ميرسد كه ورزش كُر ايستاده، مي تواند منجر به كاهش درد، بهبود عملكرد و فعاليت بيماران مبتلا به استئوآرتريت زانو در مقايسه با ورزشهاي متداول شود.
عنوان نشريه :
پژوهش در پزشكي
عنوان نشريه :
پژوهش در پزشكي