‌روش تدريس فارماكولوژي در چندين دانشگاه با رتبه‌هاي بين‌المللي و پراكندگي جغرافيايي متنوع

سابقه و هدف: فارماكولوژي، به عنوان يك رشته اصلي در آموزش پزشكي، به طور قابل توجهي شايستگي متخصصان مراقبت‌هاي بهداشتي آينده را شكل مي‌دهد. لزوم آشنايي با شيوه‌هاي جديد تدريس فارماكولوژي و بررسي نتايج آنها مي‌تواند ايده خوبي براي اجراي آنها باشد. در اين مقاله تدريس فارماكولوژي در بسياري از دانشگاه‌هاي علوم پزشكي دنيا با پراكندگي جغرافيايي جهان شمول كه داراي رتبه‌بندي بين المللي بودند بررسي شدند تا دليل استفاده از شيوه خاص آن دانشگاه و نتيجه ارزيابي‌هاي انجام گرفته از اجراي روش‌ها مشخص شود.روش كار: در اين بررسي توصيفي، انتخاب دانشگاه‌ها از بين تمام رتبه‌هاي بين‌المللي و پراكندگي جغرافيايي تعيين شد تا داده‌ها تنوع بيشتري داشته باشند. از هر قاره چند كشور و چند دانشگاه انتخاب شدند و از بين كشورهاي همسايه دانشگاه‌هايي كه شرايط اجتماعي و فرهنگي نزديك‌تري به ايران داشتند، انتخاب شدند. روش تدريس هر دانشگاه با مراجعه به سايت دانشگاه يا مقاله مطالعه‌اي كه در خصوص آن روش در دانشگاه مذكور وجود داشت يا از طريق مكاتبه با رئيس گروه فارماكولوژي بررسي و مزايا و معايب آن توضيح و جمع‌بندي شد.يافته‌ها: روش‌هاي تدريس فارماكولوژي و سير تحول آنها در دانشكده‌هاي بررسي شده به تفكيك آمده است.نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه تغيير در روش سنتي گريز‌ناپذير است و تدريس فارماكولوژي پايه شايد به روش سنتي لازم است، اما در مباحث باليني فارماكولوژي نياز است كه از روش‌هاي ديگري استفاده شود. همچنين به نظر مي‌رسد نياز است كه فارماكولوژي هم در پايه و هم در بالين تدريس و رويكرد متفاوتي به تدريس اين دو جنبه اعمال شود.