عنوان مقاله :
بررسي نقش انگل بلاستوسيستيس بر باكتريهاي Firmicutes و Bacteroidetes در افراد مبتلا به IBS
پديد آورندگان :
اوليايي ، عليرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - دانشكده علوم پايه - گروه زيستشناسي , يادگار ، عباس دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات بيماريهاي منتقله از غذا و آب، پژوهشكده بيماريهاي گوارش و كبد , ميرصمدي ، الناز سادات دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم پزشكي تهران - دانشكده پزشكي - گروه ميكروبيولوژي , صادقي ، امير دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات بيماريهاي گوارش و كبد، پژوهشكده بيماريهاي گوارش و كبد , ميرجلالي ، حامد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات بيماريهاي منتقله از غذا و آب، پژوهشكده بيماريهاي گوارش و كبد
كليدواژه :
ميكروبيوتا , سندروم روده تحريك پذير , بلاستوسيستيس , Firmicutes , Bacteroidetes
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: سندرم روده تحريك پذير (IBS) يك اختلال عملكردي شايع دستگاه گوارش (GI) است. اگرچه دليل اصلي بيماري IBS هنوز به طور كامل مشخص نيست، ولي به نظر ميرسد تعامل بين ميكروارگانيسمهاي روده، دستگاه گوارش و سد روده نقش مهمي در پاتوژنز اين بيماري دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسي اثر بلاستوسيستيس روي فراواني Firmicutes و Bacteroidetes در بيماران IBS در مقايسه با افراد سالم انجام شد.روش كار: اين مطالعه يك بررسي مورد شاهدي بود. براي اين منظور، نمونه مدفوع از 80 شركت كننده شامل 40 نمونه از هر گروه IBS و سالم بود، جمع آوري شد. هر يك از گروههاي مذكور شامل دو زير گروه 20 نفره (افراد داراي انگل بلاستوسيستيس و افراد فاقد انگل بلاستوسيستيس) بودند. پس از استخراج DNA از نمونههاي مدفوع، بررسي barcoding region و real- time PCR كمي به ترتيب براي بررسي حضور بلاستوسيستيس و فراواني ميكروبيوتا انجام شد. در نهايت تمامي دادههاي به دست آمده از اين مطالعه توسط تستهاي Shapiro- Wilk ، آزمون Student t-test، من ويتني و ويلكاكسون بررسي شدند. يافتهها: در اين مطالعه در بيماران مبتلا به IBS فراواني باكتري Firmicutes (3/04±14/52) بيشتر از گروه كنترل بود (2/19 ± 12/83). فراواني باكتري در بيماران مبتلا به IBS داراي انگل بلاستوسيستيس نسبت به گروه افراد سالم (گروه كنترل) افزايش يافته بود (3/836 ± 14/238). در مورد باكتري Bacteroidetes ميزان اين باكتري در افراد مبتلا به IBS(1/69±8/11) بيشتر از افراد سالم ( 1/62 ± 7/62) بود. با در نظر گرفتن بلاستوسيستيس ميزان اين باكتري در افراد با IBS و مبتلا به بلاستوسيستيس بيشتر از ساير گروه ها بود (1/79 ± 8/27). تغييرنسبت Firmicutes/ Bacteroidetes در گروههاي مختلف معنادار نبود.نتيجهگيري: در اين مطالعه با وجود تغيير بين بيماران مبتلا به IBS و افراد سالم، تفاوت معنادار نبود. همچنين حضور بلاستوسيستيس تغيير معناداري روي نسبت Firmicutes/ Bacteroidetes در افراد تحت مطالعه نداشت. با اين حال به نقش اين تك ياخته روي باكتريهاي دستگاه گوارش بايد بيشتر توجه شود.
عنوان نشريه :
پژوهش در پزشكي
عنوان نشريه :
پژوهش در پزشكي