ارتباط بين استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي و سبك‌هاي تدريس مرجح دانشجو معلمان با نقش ميانجي سبك‌هاي يادگيري آن‌ها

هدف از انجام اين پژوهش، بررسي ارتباط بين استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي و سبك‌هاي تدريس مرجح دانشجو معلمان با نقش ميانجي سبك‌هاي يادگيري آن‌ها بود. پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري كليه دانشجويان دانشگاه فرهنگيان، پرديس شهيد باهنر بيرجند بودند كه در سال تحصيلي 1400- 1399 مشغول به تحصيل بودند. تعداد 156 دانشجو معلم با روش نمونه‌گيري در دسترس به‌عنوان اندازه نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها شامل، پرسشنامه سبك‌هاي يادگيري، پرسشنامه سبك تدريس ترجيحي و پرسشنامه استفاده از شبكه هاي اجتماعي بود. پايايي ابزارها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ و روايي آن‌ها با استفاده از تحليل عاملي تأييدي و همبستگي بين مؤلفه ها تأييد شد. يافته‌ها نشان داد كه اثر مستقيم استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي بر سبك‌هاي تدريس و همچنين اثر مستقيم سبك‌هاي يادگيري بر سبك‌هاي تدريس معني دار بود؛ اما اثر مستقيم استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي بر سبك‌هاي يادگيري معني دار نبود. علاوه بر اين اثر غيرمستقيم استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي بر سبك‌هاي تدريس به‌واسطه‌ي سبك‌هاي يادگيري معني‌دار نبود. بنابراين نمي‌توان به‌واسطه سبك‌هاي يادگيري دانشجو معلمان، سبك‌هاي تدريس مرجح آن‌ها را از طريق استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي پيش‌بيني كرد.