مقايسه ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي، سبك هاي دلبستگي و خودشناسي در بين دانشجويان دختر و پسر

هدف اين پژوهش مقايسه ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي، سبك هاي دلبستگي و خودشناسي در دانشجويان دختر و پسر است. پژوهش از نوع علي- مقايسه اي بود. جامعه ي آماري اين پژوهش شامل كليه ي دانشجويان دانشگاه ملاير در سال تحصيلي 1396 و نمونه آن شامل 207 نفر (دختر = 111، پسر= 96) بود كه با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. جهت جمع آوري اطلاعات از مقياس هاي دلبستگي هازن و شيور (1987)، خودشناسي قرباني و واتسون (2008) و ميزان ساعاتي كه آزمودني در شبانه روز صرف استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي از جمله تلگرام، اينستاگرام، واتس اپ، ايمو، لاين، فيس بوك مي كند، استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون آماري تحليل واريانس چند متغيري (MANOVA) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. محل زندگي به صورت متغير هم پراش كنترل شد. نتايج نشان داد بين دختران و پسران در متغير خودشناسي، سبك دلبستگي اجتنابي و ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي تفاوت معنادار وجود دارد (0/05 P). خودشناسي در دختران بالاتر از پسران بود و ميزان استفاده از شبكه ها در پسران بيشتر و سبك دلبستگي اجتنابي در پسران بيشتر از دختران بود. بنابراين، آموزش هاي روانشناختي در ارتباط با خودشناسي و دلبستگي در روابط پسران مي تواند در ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي آن مفيد واقع شود.