نقش رسانه هاي نوين در تغيير نگرش شهروندان تهراني نسبت به معلولين

يكي از بخش هاي جامعه كه به دليل نداشتن سلامتي جسمي، هميشه با محروميت هاي زيادي چه در استفاده از خدمات عمومي و شهروندي و چه در حضور فعال در جامعه روبرو مي باشند، معلولين آن جامعه مي باشند. برخوردهاي مبتني بر تبعيض افراد جامعه نسبت به معلولين، براساس فرضياتي در مورد معلولين شكل گرفته است كه كاملا مغاير با نظر معلولين راجع به پذيرششان مي باشد. يكي از ابزارهايي كه همواره براي تغيير نگرش افراد مورد توجه بوده است، رسانه ها مي باشند. در اين بين از آنجا كه محتواي شبكه هاي اجتماعي توسط خود جامعه توليد و انتخاب مي شود، نسبت به رسانه هاي يك طرفه مثل تلويزيون، روزنامه ها بيشتر مورد توجه قرار مي گيرند و مي توانند سبب تغيير نگرش مردم شوند. در اين تحقيق به مطالعه نقش رسانه در تغيير نگرش شهروندان تهراني بر اساس مدل كوشش درخور پرداخته شده است كه منظور از رسانه شبكه هاي اجتماعي مي باشد. اين پژوهش توصيفي از نوع پيمايشي مي باشد جامعه آماري اين تحقيق را شهروندان شهر تهران(افراد ۱۸ سال به بالا) تشكيل مي دهند. نتايج حاصل از تحقيق نشان مي دهد توجه به توليد محتواهاي راه محوري در شبكه هاي اجتماعي، بر نگرش شناختي، عاطفي و آمادگي براي عمل تاثير گذار است. همچنين توجه به توليد محتواهاي راه حاشيه اي شبكه هاي اجتماعي بر نگرش شناختي و عاطفي تاثير گذار است ليكن بر نگرش آمادگي براي عمل تاثيري ندارد.