مباحثه انتقادي در شبكه هاي اجتماعي فضاي سايبر: استدلال، مغالطه، تخطي از قاعده، نقض قاعده، و بازي هاي زباني

مباحثه، مطالبه بحث از ديگري است؛ پس ارتباط يكسويه صرف طرح ادعاهاي خود نيست، بلكه ارتباط (حداقل) دوسويه (تعاملي) است كه ارتباطگر و ارتباطگير، نقش و نوبت خود را مستمر در مكالمه تغيير ميدهند و به ادعاهاي يكديگر واكنش نشان ميدهند. وقتي مباحثه در شبكه هاي اجتماعي فضاي سايبر واقع شود، فرآيند ارتباطي چندسويه (تراكنشي) خواهد بود؛ زيرا ديگر فقط پرسش و پاسخ دو نفر نيست، بلكه گردبادي از بازخوردها و پيش‌خوردها از ديگران كاربران نيز درميگيرد. مباحثه فقط شامل استدلال آوري براي متقاعدسازي طرف مقابل نيست، بلكه شامل مغالطه، ادعاهاي بدون تضمين، و البته ترفندهاي بلاغي براي اقناع مخاطب است. اين مقاله، به زيرفرآيندهاي مباحثه (استدلال، مغالطه، و مانور راهبردي بين آنها) توسط كاربران ايراني در دو جماعت مجازي شبكه اجتماعي فيسبوك ميپردازد. در اين مقاله از الگوي جدل تولمن استفاده شد تا شيوه استدلال كاربران ايراني در مباحثه انتقادي بازشناسي شود و مغالطه هاي آنها تحليل شود. سپس از الگوي مباحثه فان ايمرن استفاده شد تا كيفيت نقض قواعد بيان و البته انسجام ريسمانهاي مباحثه مطالعه شود. در پايان بحث شد اين روندهاي مباحثه، بيش از آنكه مصداق اصل همياري گرايس باشند، تداعيكننده مفهوم بازيهاي زباني ويتگنشتاين هستند.