طراحي مدل تحول رسانه هاي اجتماعي در منابع انساني

پژوهش حاضر با نگاهي نو به طراحي يك مدل كاربردي در حوزه رسانه هاي اجتماعي با تمركز بر نقطه تحول در منابع انساني نگارش شده است. رويكرد پژوهش استفاده از يك مدل تركيبي و تاييد آن در طراحي مدل است. پژوهش در سه فاز انجام شده است. رويكرد فراتركيب در شناسايي شاخص هاي تحول رسانه هاي اجتماعي در منابع انساني به شناسايي 98 پژوهش مرتبط با موضوع از سال 1975 تا 2021 و 34 شاخص انجاميده است. در فاز غربالگري محقق با رويكرد دلفي فازي و نظرات خبرگان تعداد 9 شاخص را در طراحي مدل تحول رسانه هاي اجتماعي در منابع انساني ضروري دانستند. در همين فاز محقق با استفاده از رويكرد مدليابي ساختاري- تفسيري، مدل پژوهش را طراحي كرده است. شاخص هاي حريم خصوصي، رسانه هاي تعاملي و اعتماد سازي بعنوان سنگ بناي مدل و تاثيرگذارترين شاخص ها شناسايي شدند. همچنين شاخص هاي تحول ديجيتال، مشاركت اجتماعي و ارتباطات نسلي در تحليل MICMAC در ناحيه رابط قرار گرفته اند. نهايتا در فاز سوم محقق با استفاده از رويكرد اهميت- عملكرد شكاف عميقي را بين وضعيت موجود و مطلوب شناسايي كرده است. همچنين نتايج پژوهش به شناسايي چهار دوره مجزا در تحول رسانه هاي اجتماعي در منابع انساني انجاميده است.