نقش فضاي اجتماعي مجازي در روابط زوج‌هاي مراجعه كننده به دادگاه خانواده

شبكه‌هاي اجتماعي مجازي با روند انفجار اطلاعاتي كه در پيش گرفته اند، بيشترين شباهت را به جامعه انساني پيدا كرده و تبديل به عامل مهم و تاثير گذاري در روابط زوج‌ها شده است. هدف پژوهش حاضر شناسايي نقش فضاي اجتماعي مجازي در روابط زوج‌هاي مراجعه كننده به دادگاه خانواده، خصوصاً تاثير آن بر كاركرد خانواده و سلامت روان آنها بود. پژوهش حاضر در زمره‌ي پژوهش‌هاي كيفي بود و جهت تحليل اطلاعات از سه نوع كدگزاري باز، محوري و گزينشي استفاده شد. جامعه آماري مطالعه‌ي حاضر شامل زوج‌هاي مراجعه‌كننده به دادگاه‌هاي خانواده بود، كه به ‌صورت هدفمند نمونه‌گيري شدند و مورد مصاحبه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در مطالعه‌ي حاضر مصاحبه‌ي ساختمند و نيمه ساختمند بود. از تحليل مصاحبه‌هاي صورت گرفته ۲۰۷ كد باز به دست آمد كه در اين ميان 8 تم اصلي براي بيان تجارب زيسته‌ي مصاحبه شونده‌ها استخراج‌شدند كه شامل: «اعتياد به اينترنت»، «پوشاندن خلا احساسي و ذهني» و ... بود. ماحصل مطالعه نشان داد كه فضاي اجتماعي-مجازي در فرآيند جامعه‌پذيري و جامعه‌پذيري ‌مجدد زوج‌ها نقش مهمي را ايفا مي-كنند؛ كه در كنار ساير عوامل، موجب تثبيت نگرش‌ها و تفكرات مختلف شده و همچنين تاثير قابل ملاحظه‌اي بر سلامت روان آن‌ها مي‌گذارند. ماحصل‌كلام مي‌توان نتيجه گرفت استفاده بي‌رويه از رسانه ها به خصوص فضاي مجازي اجتماعي، مي تواند آغازگر آسيب‌هاي متعددي از جمله وابستگي مفرط به فناوري، جدايي و احساس تنهايي، اعتياد اينترنتي، افسردگي و احساس بي حوصلگي، رواني، جسمي، اقتصادي و... در زوج‌ها شود.