ارتباط بين هوش معنوي و معنويت سازماني پرستاران

سابقه و هدف: هوش معنوي و معنويت سازماني از عوامل مؤثر بر عملكرد و رفتار حرفه‌اي پرستاران معرفي شده‌اند. پژوهش حاضر با هدف تعيين ارتباط هوش معنوي با معنويت سازماني پرستاران صورت گرفته است. روش كار: مطالعۀ حاضر توصيفي - تحليلي از نوع همبستگي است. 193 نفر از پرستاران بيمارستان سيدالشهداي فارسان به‌روش نمونه‌گيري آسان انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از دو پرسش‌نامۀ استاندارد هوش معنوي كينگ و معنويت سازماني ميلين جمع‌آوري و با آزمون‌هاي آمار توصيفي و استنباطي تجزيه ‌و تحليل شد. در اين پژوهش همۀ موارد اخلاقي رعايت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: نتايج مطالعۀ حاضر نشان داده است كه ميانگين نمرۀ هوش معنوي (14.61± 83.45) و معنويت سازماني پرستاران (12.08±69.12) بالاتر از متوسط بود. نتيجۀ آزمون همبستگي اسپيرمن نشان داده است كه بين ميانگين نمرۀ هوش معنوي با معنويت سازماني پرستاران ارتباط مثبت و معني‌داري وجود داشت (0.208=r و 0.05 P). نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي اين مطالعه مي‌توان بيان كرد كه هوش معنوي مي‌تواند موجب افزايش معنويت سازماني پرستاران گردد. بنابراين، با برنامه‌ريزي در دورۀ آموزش پرستاري و سپس در دوره‌هاي ضمن خدمت جهت افزايش هوش معنوي به‌عنوان يك عامل روان‌شناختي مي‌توان به ارتقاي معنويت سازماني پرستاران كمك كرد.