بررسي مقايسه‌اي تأثير پخش آواي قرآن با صداي سفيد بر نياز به داروي بيهوشي حين عمل جراحي ويتركتومي

سابقه و هدف: مطالعات پيشين نشان داده است كه آواي قرآن مي‌تواند موجب كاهش اضطراب، درد و فعاليت سمپاتيك گردد؛ ولي نبود گروه كنترل مناسب از مهم‌ترين ايرادهاي اين نوع از مطالعات است. در پژوهش حاضر اثرات شنيدن آواي قرآن در حين بيهوشي بر عمق بيهوشي بررسي؛ و براي گروه كنترل از صداي سفيد كه از مجموعۀ تمام طول موج‌هاي قابل‌شنيدن تشكيل مي‌شود، استفاده شد.   روش كار: پژوهش حاضر از نوع كارآزمايي باليني آينده‌نگر دوسوكور است كه براي ۵۰ بيمار داوطلب جراحي ويتركتومي تحت بيهوشي عمومي در اتاق عمل بيمارستان امام حسين (ع) صورت گرفت. بيماران به‌صورت تصادفي به دو گروه قرآن و صداي سفيد تقسيم شدند و بعد از القاي بيهوشي آواي مرتبط براي بيماران پخش شد. اين دو گروه از نظر مصرف پروپوفول به‌عنوان داروي بيهوشي براي حفظ شاخص دو طيفي حدود عدد ۵۰ و همچنين شدت درد، تهوع و استفراغ پس از عمل با يكديگر مقايسه شدند. در اين پژوهش همۀ موارد اخلاقي رعايت شده است و مؤلفان تضاد منافعي گزارش نكردند. يافته‌ها: نتايج نشان مي‌دهد كه متوسط مصرف پروپوفول در گروه قرآن به‌طور معناداري كمتر از گروه صداي سفيد بود (0.037=P). همچنين ميزان تهوع و استفراغ در گروه قرآن كمتر بود ولي شدت درد بين اين دو گروه اختلاف معني‌داري نداشت. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي به‌دست‌آمده، شنيدن آواي قرآن توسط بيمار تحت بيهوشي عمومي مي‌تواند موجب كاهش نياز به داروي بيهوشي و كاهش بروز تهوع و استفراغ گردد.