پديد آورندگان :
جلالي فراهاني ، سارا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات تعيين‌كننده‌هاي اجتماعي سلامت, پژوهشكده علوم غدد درون‌ريز و متابوليسم , اميري ، پريسا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات تعيين‌كننده‌هاي اجتماعي سلامت, پژوهشكده علوم غدد درون‌ريز و متابوليسم , فخرالدين ، هانيه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , چراغي ، ليلا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - پژوهشكده علوم غدد درون‌ريز و متابوليسم - گروه آمار زيستي و اپيدميولوژي , عزيزي ، فريدون دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات غدد درون ريز و متابوليسم, پژوهشكده علوم غدد درون‌ريز و متابوليسم
چكيده فارسي :
هدف: بر اساس مطالعات پيشين، روش‌هاي پيشگيري از بارداري يكي از عوامل موثر بر كيفيت زندگي مرتبط با سلامت در زنان جوامع مختلف بوده است. هدف اين مطالعه بررسي ارتباط روش‌هاي پيشگيري از بارداري با كيفيت زندگي مرتبط با سلامت در يك جمعيت شهري از زنان تهراني بود. مواد و روش‌ها: مطالعه مقطعي حاضر برروي زنان متاهل سنين باروري (20 تا 50 سال) ساكن منطقه 13 تهران در فاصله سال‌هاي 1394 تا 1396، انجام شد. اطلاعات جمعيت‌شناختي و روش‌هاي پيشگيري از بارداري با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي معتبر و از طريق مصاحبه جمع‌آوري گرديد. كيفيت زندگي مرتبط با سلامت توسط گونه ايراني پرسش‌نامه SF-12v2 ارزيابي شد. يافته‌ها: ميانگين سن مشاركت‌كنندگان 6.9±38.2 سال بود. روش غالب پيشگيري از بارداري درحدود نيمي از مشاركت‌كنندگان (46.9%) روش طبيعي بود. ميانگين خلاصه امتياز جسماني و روان‌شناختي كيفيت زندگي در زنان 35-20 سال به ترتيب 9.9±49.6 و 10.3±46.6 و در زنان 50-35 سال به ترتيب 8.4±47.4 و 10.8±46.7 بود. به‌جز زيرمقياس درد جسماني در زنان 20-35 سال (0.005=P)، امتياز كيفيت زندگي در هيچ يك از زيرمقياس‌هاي آن، در زنان استفاده‌كننده از روش‌هاي مختلف پيشگيري از بارداري، تفاوت معناداري نداشت. در مدل تعديل شده، شانس گزارش كيفيت زندگي ضعيف در بعد روان‌شناختي، در زنان 50-35 سال استفاده‌كننده از روش‌هاي هورموني، 2.36 برابر زنان استفاده‌كننده از روش طبيعي بود (0.05=P، 5.57- 1.00=فاصله اطمينان 95%). نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه‌ي حاضر نشان داد در زنان 50-35 سال، استفاده از روش‌هاي هورموني پيشگيري از بارداري در مقايسه با روش طبيعي، مي‌تواند منجر به ارزيابي ضعيف‌تري از بعد روان‌شناختي كيفيت زندگي شود. اين نتيجه در خصوص ابعاد جسماني كيفيت زندگي براي هيچ يك از روش‌ها در گروه‌هاي سني مورد مطالعه، مشاهده نشد.
