مديريت انسجام در متون نوشتاري توليدشده توسط دانش‌آموزان تك‌زبانه فارسي‌زبان مبتلا به ناتواني يادگيري با اساس زباني

هدف: كودكان مبتلا به ناتواني يادگيري با اساس زباني در سطوح مختلفي از جمله در توليد متون نوشتاري منسجم اشكالات زيادي دارند. هدف پژوهش حاضر، بررسي و مقايسه توانايي مديريت انسجام در توليدات نوشتاري افراد مبتلا به ناتواني يادگيري با اساس زباني و همتايان طبيعي آن‌ها بر اساس تراكم و تنوع پيونده‌ها، تراكم علائم نوشتاري (نقطه و ويرگول) و تراكم و تنوع عبارات ارجاعي است. مواد و روش‌ها: براي انجام پژوهش حاضر، از 24 دانش‌آموز مبتلا به ناتواني يادگيري با اساس زباني به عنوان گروه آزمايش و 24 دانش‌آموز طبيعي به‌عنوان گروه كنترل خواسته شد تا در مورد موضوعي چالش‌برانگيز كه در مدرسه برايشان رخ داده است، شروع به نوشتن كنند. متون نوشتاري توليد شده توسط آن‌ها املانويسي و به‌ لحاظ تراكم و تنوع سه ابزار انسجامي: پيونده‌ها، علائم نگارشي و عبارات ارجاعي مورد ارزيابي قرارگرفت. يافته‌ها: در گروه مبتلا به ناتواني يادگيري با اساس زباني، تراكم) 0.005=P) و تنوع (0.005=P) و در گروه آزمودني‌هاي طبيعي، تنوع پيونده‌ها (0.02=P) به‌طور معني‌داري با افزايش سن بيش‌تر شد. تراكم پيونده‌هاي مورد استفاده توسط گروه مبتلا به ناتواني يادگيري با اساس زباني (0.03=P) و هم‌چنين تنوع آن‌ها (0.02=P) در مقايسه با گروه با رشد زباني طبيعي به‌طور معني‌داري كم‌تر بود. در گروه آزمودني‌هاي با رشد طبيعي تراكم استفاده از ويرگول با افزايش سن به طور معني‌داري افزايش مي‌يافت (0.001=P). تراكم استفاده از ويرگول در نوجوانان با رشد زباني طبيعي به طور معني‌داري بالاتر از  نوجوانان مبتلا به ناتواني يادگيري با اساس زباني بود. در گروه مبتلا به ناتواني يادگيري با اساس زباني تراكم عبارات ارجاعي به طور معني‌داري با افزايش سن افزايش  ‌يافت (0.003=P). در مقابل، در گروه با رشد زباني طبيعي تنوع عبارات ارجاعي با افزايش سن بيش‌تر مي‌شد (0.02=P). تفاوت بين گروه‌هاي مبتلا به ناتواني يادگيري با اساس زباني و گروه با رشد زباني طبيعي تنها در كودكان از نظر آماري معني‌دار بود (0.01=P). نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه كودكان مبتلا به ناتواني يادگيري با اساس زباني به ميزان بسيار زيادي در مديريت انسجام نوشتاري با مشكل روبرو هستند.