تأثير نانوحامل‌هاي هدفمند شده با فوليك اسيد در سونودايناميك تراپي سرطان دهانه رحم انساني (HeLa) تحت هدايت تصويربرداري فراصوت، مطالعه برون‌تني

هدف: نانوحامل‎هاي ترانوستيك، قابليت استفاده در تشخيص و درمان سرطان به صورت هم‌زمان را دارا مي‎باشند. در اين مطالعه، اثر نانوقطرات حامل دوتارم و دوكسوروبيسين به عنوان عامل ترانوستيك براي دارورساني با رهايش كنترل شده تحت هدايت تصويربرداري فراصوت بر روي سلول‌هاي سرطاني دهانه رحم (HeLa) مورد بررسي قرار گرفت.مواد و روش‌ها: نانوقطره هدفمند شده با فوليك اسيد حامل دوتارم (Gd-DOTA) و داروي دوكسوروبيسين با پوشش آلژينات سنتز و مشخصه‌يابي شد. در اين مطالعه از رده HeLa به عنوان سلول سرطاني و از رده 929L به عنوان سلول نرمال استفاده شد. جذب درون سلولي نانوحامل‌ها توسط طيف‌سنجي نشر نوري پلاسما جفت شده القايي(ICP-OES)  مورد ارزيابي قرار گرفت. رهايش دوكسوروبيسين در پاسخ به تابش فراصوت و تاثير آن در درمان سلول‌هاي سرطاني بررسي گرديد. تصويربرداري فراصوت جهت بررسي تقويت سيگنال فراصوت توسط نانوقطرات سنتز شده، انجام شد.يافته‌ها: نتايج مشخصه‌يابي، سنتز موفق نانوقطره را با ويژگي‌هاي مطلوب فيزيكوشيميايي تاييد نمود. سنجش سميت سلولي نشان داد كه نانوقطره سنتز شده از زيست سازگاري بالايي براي سلول‌هاي نرمال برخوردار مي‌باشد و مرگ‌آوري بيش‌تري براي سلول‌هاي سرطاني دارد (75.3% در مقابل 62.1%) و تابش فراصوت توانست آن را به طور معناداري افزايش دهد (51%). آزمون ICP-OES نشان داد كه برداشت نانوقطرات توسط سلول‌هاي سرطاني تابش شده با فراصوت تقريباً 1.5 برابر بيش‌تر از سلول‎هاي تابش نشده پس از 12 ساعت مي‌باشد. نتايج نشان داد كه تابش‏دهي نانوقطرات با امواج فراصوت به طور قابل توجهي رهايش دوكسوروبيسين از نانوقطرات را افزايش مي‌دهد (77.5% در مقابل 2.1%). هم‌چنين، تصويربرداري فراصوت نشان داد كه نانوقطرات پرفلوروهگزان سبب افزايش شدت سيگنال فراصوت مي‎گردند.نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به‌دست‌آمده، نانوقطرات حامل دوكسوروبيسين و دوتارم با ويژگي‏هاي تشخيصي و درماني مناسب مي‌توانند عوامل ترانوستيك اميدواركننده‌اي در دارورساني تحت هدايت و كنترل تصويربرداري فراصوت براي كاربردهاي سونودايناميك‌تراپي باشند.