تاثير تيموكينون بر بقاي سلول‌هاي سرطاني خون محيطي بيماران مبتلا به لوسمي لنفوسيتي مزمن

هدف: اخيراً در درمان لوسمي لنفوسيتي مزمن(CLL)  كه به عنوان يك اختلال لنفوپروليفراتيو با گسترش سلول‌هايB CD5+CD23+ مونوكلونال بالغ در خون محيطي، بافت‌هاي لنفاوي ثانويه و مغز استخوان مشخص مي‌شود، استراتژي‌هاي درماني جديد كه مسيرهاي بيولوژيكي حياتي را هدف قرار مي‌دهند به روي كار آمده‌اند. تيموكينون نوعي ماده فعال زيستي اصلي موجود در روغن سياه دانه است كه داراي اثرات ضدتوموري است و اين اثرات را عمدتاً با القاي آپوپتوز در سلول‌هاي توموري اعمال مي‌كند. اين مطالعه به بررسي تاثيرات ضد توموري تيموكينون بر سلول‌هاي سرطاني بيماران مبتلا به لوسمي لنفوسيتي مزمن در شرايط آزمايشگاهي پرداخته است.مواد و روش‌ها: سلول‌هاي تك هسته‌اي خون محيطي(PBMCs)  6 بيمار مبتلا CLL و 6 فرد سالم باμg/mL  1.5 تيموكينون به مدت 24 ساعت تيمار شدند. ميزان سيتوتوكسيسيتي و آپوپتوز سلول‌ها به روش MTT و فلوسايتومتري، مورد ارزيابي قرار گرفت.يافته‌ها: ميزان سيتوكسيسيتي در سلول‌هاي PBMCs بيماران مبتلا به CLL متعاقب تيمار با تيموكينون در مقايسه با سلول‌هاي تيمارنشده اين بيماران، به طور معناداري افزايش يافت (0.021=P). نتايج فلوسايتومتري نشان داد كه تيموكينون به‌صورت معناداري موجب افزايش آپوپتوز در سلول‌هاي PBMCs بيماران مبتلا به CLL در مقايسه با افراد سالم شد (0.001=P).   علاوه بر اين، تيموكينون به طور قابل ملاحظه‌اي ميزان آپوپتوز سلول‌هاي تيمار شده را در گروه CLL در مقايسه با سلول‌هاي تيمار نشده افزايش داد (0.006=P).نتيجه‌گيري: يافته‌هاي ما نشان داد كه تيموكينون داراي پتانسيل درماني اميدواركننده‌اي به‌عنوان يك عامل ضد توموري در درمان لوسمي لنفوسيتي مزمن مطرح است و اين اثر را عمدتاً از طريق القاي مرگ سلولي اعمال مي‌نمايد.