ساختار عاملي و ويژگي‌هاي روان‌سنجي مقياس انگ فردي سوءمصرف مواد در افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد

هدف: اين پژوهش به دنبال بررسي ساختار عاملي و ويژگي‌هاي روان‌سنجي نسخه فارسي مقياس انگ فردي سوءمصرف مواد در بيماران مبتلا به اختلال مصرف مواد بود.مواد و روش‌ها: تعداد 266 بيمار مبتلا به اختلال مصرف مواد (204 مرد و 62 زن) در دامنه سني 60-18 سال با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به سؤالات مقياس انگ فردي سوءمصرف مواد و پرسش‌نامه پذيرش و عمل- مصرف مواد پاسخ دادند. يافته‌ها: تحليل عامل تأييدي مقياس انگ فردي سوءمصرف مواد، ساختار عاملي اصلي اين مقياس را تأييد كرد. به‌علاوه، اعتبار بازآزمايي خرده‌مقياس‌هاي مقياس انگ فردي سوءمصرف مواد رضايت‏بخش بود، به‌طوري‌كه ضرايب اعتبار بازآزمايي خرده‌مقياس‌ها در دامنه 0.822 تا 0.953 قرار داشتند. هم‌چنين، بين نمرات مقياس انگ فردي سوءمصرف مواد و نمرات حاصل از پرسش‌نامه پذيرش و عمل- مصرف مواد هم‌بستگي منفي معناداري وجود داشت (0.54 - =r) كه نشان‌دهنده روايي واگراي اين مقياس است. در نهايت، نتايج اين مطالعه حاكي از همساني دروني خوب مقياس انگ فردي سوءمصرف مواد بود (ضرايب آلفاي كرونباخ اين مقياس در دامنه 0.753 تا 0.845 قرار داشتند).نتيجه‌گيري: مقياس انگ فردي سوءمصرف مواد به‌عنوان يك ابزار داراي روايي و اعتبار مناسب براي ارزيابي استيگماي مصرف مواد در بيماران مبتلا به اختلال مصرف مواد مورد تائيد قرار گرفت.