بررسي تاثير ارتعاش كل بدن بر گشتاور ايزوكينتيك عضلات مچ پاي افراد مبتلا به صافي كف پا پس از اعمال خستگي در گروه‌هاي سني حين رشد و بلوغ

هدف: صافي كف پا اختلالي است كه در افراد با گروه‌هاي سني مختلف موجب كاهش عملكرد مي‌گردد. يكي از درمان‌هاي جديد در اين زمينه ارتعاش كل بدن مي‌باشد. هدف اين مطالعه بررسي گشتاور ايزوكينتيك عضلات مچ پا پس از اعمال مداخله ارتعاش كل بدن در سنين مختلف رشد و بعد از رشد، در افراد مبتلا به صافي كف پا بوده است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه كارآزمايي باليني كنترل شده، 64 فرد مبتلا به صافي كف پاي انعطاف‌پذير به صورت غير احتمالي در دسترس وارد مطالعه شدند. افراد بر اساس گروه‌هاي سني حين رشد و پس از سن رشد در 4 گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. سپس در گروه‌هاي مداخله،12 جلسه ارتعاش كل بدن به صورت 3 جلسه در هفته در وضعيت ايستاده اعمال شد. همه آزمودني‌ها قبل و پس از اعمال مداخله ارتعاش و در دو مرحله قبل و پس از اعمال خستگي عمومي از نظر گشتاور ايزوكينتيك عضلات اينورتور و اورتور در دو سرعت زاويه‌اي 30 و 120 درجه بر ثانيه مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج اين مطالعه نشان داد بين گروه‌هاي كنترل و مداخله قبل از اعمال مداخله ارتعاش كل بدن، پارامتر گشتاور حداكثر ايزوكينتيك اختلاف معني‌داري وجود ندارد (0.05P ). اثر پارامتر خستگي و سرعت زاويه‌اي گشتاور ايزوكينتيك بر گشتاور عضلات اينورتور و اورتور معني‌دار بوده است (0.05P ). گشتاور ايزوكينتيك عضلات اينورتور و اورتور در هر دو زاويه 30 و 120 درجه پس از اعمال 10 جلسه ارتعاش كل بدن نسبت به قبل از اعمال مداخله در هر دو حالت با و بدون خستگي بهبودي معني‌دار داشت (0.05P ). نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد ارتعاش كل بدن مي‌تواند به‌عنوان يك مداليته نسبتاً جديد در كاهش اثرات خستگي حين دويدن و افزايش قدرت عضلات مچ پا در دو گروه سني حين رشد و پس از سن رشد موثر باشد.