مقايسه تاثير دو روش سوزن خشك و الكتروآكوپانكچر عضله تراپزيوس فوقاني بر روي تغييرات اولتراسونوگرافي، شدت درد و ناتواني عملكردي اندام ‌فوقاني در بيماران مبتلا به سندروم درد ميوفاشيال: يك مطالعه كارآزمايي باليني يك سويه كور

هدف: سندرم درد مايوفاشيال يكي از شايع‌ترين موارد درد امروزه مي‌باشد كه مشخصه مهم آن وجود نقاط ماشه‌اي است. هدف از مطالعه حاضر مقايسه تاثير دو روش سوزن خشك يا dry needling (DN) و الكتروآكوپانكچر يا electroacupuncture (EA) عضله تراپزيوس فوقاني بر روي تغييرات اولتراسونوگرافي، شدت درد و ناتواني عملكردي اندام‌ فوقاني در بيماران مبتلا به سندروم درد مايو فاشيال مي‌باشد. مواد و روش‌ها: اين تحقيق كارآزمايي باليني كه بر روي 30 نفر با نقاط ماشه‌اي فعال در عضله‌ي تراپزيوس فوقاني با دامنه سني 50- 20 سال انجام شد. شركت‌كننده‌ها به صورت تصادفي در دو گروه DN و EA تقسيم شدند. هر دو گروه 4 جلسه (2 جلسه در هفته) به مدت 2 هفته درمان شدند، و سه متغير شدت درد، شاخص ناتواني عملكردي و ضخامت عضله تراپزيوس فوقاني قبل از درمان (پيش‌آزمون)، پس از درمان (پس‌‌آزمون 1)، و يك ماه پس از درمان (پس‌آزمون 2) ارزيابي گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين شدت درد، شاخص ناتواني عملكردي و ضخامت عضله تراپزيوس فوقاني در مراحل پس‌آزمون 1 و 2 نسبت به مرحله پيش‌آزمون تفاوت معني‌دار آماري وجود داشت (0.05P). هيچ‌گونه تفاوت معني‌دار آماري بين اثرگذاري كوتاه‌‌مدت (پس‌آزمون 1 نسبت به پيش‌آزمون) و بلند‌‌مدت (پس‌آزمون 2 نسبت به پيش‌آزمون) در شاخص ناتواني عملكردي و ضخامت عضله تراپزيوس فوقاني بين دو گروه وجود نداشت (0.05P ) در حالي كه شدت درد در اثرگذاري بلند‌مدت (پس‌آزمون2 نسبت به پيش‌آزمون) تفاوت ‌معني‌دار آماري بين دو گروه وجود داشته (0.05P ) و كاهش درد در گروه EA بيش‌تر از گروه DN بود (0.26±0.86 در مقابل 0.38±0.73). نتيجه‌گيري: دو روش درماني DN و EA در افراد داراي نقاط ماشه‌اي در عضله‌ي تراپزيوس فوقاني، سبب بهبودي در شدت درد، ناتواني عملكردي و ضخامت عضله مي‌شود. البته EA در اثرگذاري بلندمدت عملكرد بهتري داشت.