ارزيابي سطوح پروتئين P53 و Nrf2 در بافت كليه پس از 8 هفته تمرين استقامتي در موش‌هاي ديابتي همراه با سندروم ترك مرفين

هدف: پروتئين P53 يكي از فاكتورهاي تنظيم‌كننده آپوپتوز و Nrf2 تنظيم‌كننده اصلي پروتئين‌هاي آنتي‌اكسيداني مي‌باشد. هدف از اين مطالعه، ارزيابي سطوح پروتئين P53 و Nrf2 در بافت كليه پس از 8 هفته تمرين استقامتي در موش‌هاي ديابتي همراه با سندروم ترك مرفين بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي از 32 سر موش صحرايي نژاد ويستار استفاده شد كه به صورت تصادفي به 4 گروه 8 تايي تقسيم شدند. بعد از القاء ديابت و ايجاد وابستگي به مرفين با روش خوراكي، گروه‌هاي تمرين به مدت 8 هفته پروتكل تمرين استقامتي را اجرا نمودند. گروه‌ها شامل: ديابت (D)، ديابت مرفين (D.M)، ديابت+تمرين استقامتي (D.ET)، ديابت مرفين+تمرين استقامتي (D.M.ET) بودند. در آخرين روز مطالعه، همه رت‌ها كشته شدند و كليه آن‌ها جدا شد. سطوح پروتئين شاخص‌هاي اين مطالعه توسط كيت‌‌هاي الايزا اندازه‌گيري شدند و از آزمون آنواي يك‌راهه و تست تعقبي توكي در سطح معني‌داري 0.05P≤ در تجزيه تحليل داده‌ها استفاده شد. يافته‌ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه سطح پروتئين P53 در گروه‌ تمرين D.ET (0.000=P) در مقايسه با گروه D و گروه تمرين D.M.ET (0.002=P) در مقايسه با گروه D.M، كاهش معنادار دارد. هم‌چنين مشاهده شد كه سطح پروتئين Nrf2 در گروه‌هاي تمريني (0.020=P)D.ET و (0.009=P)D.M.ET در مقايسه با گروه D افزايش معنادار داشته است. نتيجه‌گيري: تمرينات استقامتي با افزايش Nrf2 احتمالاً سيستم آنتي‌اكسيداني را تقويت كرده و استرس‌اكسيداتيو را كاهش مي‌دهد و با كاهش دادن P53 باعث كاهش آپوپتوز بافت كليه در موش‌هاي صحرايي ديابتي و ديابتي همراه با سندروم ترك مرفين مي‌شود.