مطالعه تطبيقي ديدگاه ملاصدرا و شيخ احمد احسايي درباره سرنوشت بدن انسان پس از مرگ

سرنوشت انسان پس از مرگ اهميتي اساسي براي انسان‌ها دارد و هم در اديان و هم نزد فلاسفه از جايگاه ويژه‌اي برخوردار است. ارتباط اين موضوع با بحث معاد جسماني بر اهميت آن مي‌افزايد. درباره نحوه زندگي انسان پس از مرگ ديدگاه‌هاي متفاوتي مطرح شده است، از جمله اينكه انسان در زندگي پس از مرگ از بدن بهره‌مند است. ملاصدرا و شيخ احمد احسايي از قائلان به اين ديدگاه هستند. اين پژوهش بر اساس روش تحليل محتوا از طريق داده‌هاي كتابخانه‌اي، آثار ملاصدرا و احسايي را با رويكردي تطبيقي بررسي كرده است. ملاصدرا بر اساس مباني فلسفي‌اش، چون اصالت وجود، تشخص وجود، حركت جوهري و رابطه نفس و بدن، در تبيين عقلاني و فلسفي نحوه كيفيت بدن انسان پس از مرگ تلاش كرده است. احسايي نيز با طرح كالبدي چهارلايه براي انسان، از طرح عوالم و مراتب چندگانه كه منجر به سيري نزولي و صعودي براي انسان مي‌شود، در تبيين اين موضوع بهره برده است. ملاصدرا و احسايي در نهايت در اينكه انسان در زندگي پس از مرگ از وجود بدن بهره‌مند است اشتراك نظر دارند، اما كيفيت اين بدن در اين ديدگاهشان متفاوت است. همچنين در هر دو ديدگاه عينيت بدن اخروي با بدن دنيوي مبتني بر نوع خاصي از معناي عينيت است.