تبيين نقش اساتيد علوم پزشكي در محيط‌هاي يادگيري الكترونيكي: تحليل محتواي كيفي

مقدمه: محيط هاي آموزش الكترونيكي اكنون به طور فزاينده اي توسط دانشكده هاي پزشكي در سراسر جهان مورد استفاده قرار مي گيرند. در طراحي هر محيط يادگيري الكترونيكي توجه به مولفه هاي متفاوتي نظير ويژگي هاي يادگيرنده، نقش استاد، رويكرد برنامه درسي، فرايند ياددهي- يادگيري، انتخاب محتوا و رسانه هاي آموزشي بايد مورد توجه طراحان قرار گيرد، اما در اين بين نقش استاد، و ارائه نقش هاي جديد آموزشي براي وي و دارا بودن مهارت هاي تدريس در محيط مجازي اهميت ويژه اي دارد، لذا مطالعه حاضر با هدف تبيين نقش اساتيد دانشگاه علوم پزشكي گيلان در محيط هاي يادگيري الكترونيكي انجام گرديد.روش ها: مطالعه حاضر، مطالعه كيفي از نوع تحليل محتواي قراردادي است كه طي 14 ماه با روش نمونه گيري هدفمند ،15 نفر از اساتيد و دانشجويان داراي سابقه آموزش مجازي طي سال هاي1401-1400 در آن مشاركت داشتند. طي مصاحبه هاي نيمه ساختارمند داده ها جمع آوري و با استفاده از نرم افزار MAXQDA20 كدگذاري گرديد، دسته بندي كدها و استخراج طبقات مطابق با رويكرد تحليل محتواي گرانهايم ولاندمن انجام شد. جهت اطمينان از صحت و استحكام داده ها از معيارهاي گوبا و لينكلن استفاده گرديد.يافته ها: تجزيه و تحليل بيانات مشاركت كنندگان منجربه شناسايي مضمون حضور شناختي استاد در محيط هاي يادگيري الكترونيكي با طبقات اصلي طراحي فرآيند تدريس مناسب در محيط يادگيري الكترونيكي (زيرطبقات كاربرد آموزش مجازي در دروس مناسب، طراحي محتواي تدريس مناسب با آموزش مجازي، تغيير شيوه ارزيابي دانشجويان و كاربرد شيوه تدريس مناسب جهت تسهيل يادگيري) و مشاركت استاد در شكل گيري حس تعلق به محيط آموزش الكترونيكي (با زير طبقات حضور موثر استاد منجربه تسهيل يادگيري، حضور اجتماعي استاد، رهبري آموزشي استاد و ايجادكننده حس تعلق در دانشجويان) گرديد. نتيجه گيري: باتوجه به نتايج حاصله، از مهم ترين نقش هاي اساتيد علوم پزشكي در محيط هاي يادگيري الكترونيكي مجهز بودن آنان به مهارت هاي تدريس مجازي و حضور شناختي در محيط و توجه به شكل گيري حس تعلق در دانشجويان است. جهت نهادينه كردن اين نقش ها، مديران دانشگاه ها بايد منابع كافي براي مديريت محيط هاي آموزش مجازي، رفع موانع اداري و ساختاري و ايجاد انگيزه در اساتيد براي استفاده از سيستم هاي آموزش الكترونيكي فراهم آورند.