امر آلوده، امر متعالي در راهنماي مردن با گياهان دارويي از عطيه عطار زاده (خوانش آلوده‌ انگارانه رمان بر اساس رويكرد ژوليا كريستوا)

آلوده انگاري رهيافتي است روانكاوانه كه توسط ژوليا كريستوا براي تحليل متون ادبي مطرح شد. بر اساس اين نظريه، ذهن و جسم هرگز از يكديگر جدا نيستند و اين ارتباط بيش از هر چيز در فرآيند تكوين هويت ظهور مي‌يابد چراكه اين فرآيند ذهني و محدود به تلقي سوژه يا فاعل سخنگو از هويت رواني خويش نيست بلكه براي تكميل آن، سوژه مي‌بايست حدومرز بدن پاك و منحصربه‌فرد خود را نيز مشخص نمايد. اين امر با تمايز دقيق سوژه از ابژه، من از ديگري، درون از بيرون و پاك از ناپاك انجام مي‌پذيرد و سوژه پيوسته عليه موارد آلوده‌اي كه ناقض اين تماميت باشند واكنش نشان مي‌دهد. پژوهش حاضر بامطالعه رمان راهنماي مردن با گياهان دارويي عطيه عطار زاده، با روش توصيفي-تحليلي، به بررسي كشمكش‌هاي ذهني شخصيت اصلي داستان كه دختري نابيناست و چگونگي رويارويي او با انواع مختلف امر آلوده مي‌پردازد. دنياي داستاني سرشار از امور آلوده و شخصيت اصلي پيوسته درگير صيانت از هويت ذهني و جسمي خويش است. از طرف ديگر، نوشتار براي نويسنده كه همان فاعل سخنگو است، مفري براي برون‌ريزي امور آلوده‌اي است كه ذهنيت او را با تهديد مواجه مي‌كند، بدين ترتيب ادبيات آلوده انگار نقشي تطهير گر مي‌يابد.