بررسي پارامترهاي مؤثر بر كيفيت هواي داخلي در فضاهاي درماني

مقدمه: كيفيت هواي داخلي (IAQ) محيط‌هاي درماني بر سلامت بيماران تأثير مستقيم مي‌گذارد. پايش و تحليل متناوب كيفيت هوا در محيط داخلي ساختمان از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. اين مطالعه با هدف بررسي پارامترهاي مؤثر بر كيفيت هوا و سنجش آن‌ها در كيفيت هواي داخلي بيمارستان نمازي شيراز، انجام شده است.مواد و روش‌ها: در اين پژوهش، ميزان حد مجاز پارامترهاي كربن دي‌اكسيد، كربن مونوكسيد، نيتروژن دي‌اكسيد، و ذرات معلق PM2.5 و PM10) particular matter) بر اساس استانداردهاي كيفيت هوا در محيط‌هاي درماني بررسي شده است.يافته‌ها: اندازه‌گيري‌ها نشان دادند، پارامترهاي دي‌اكسيد كربن و كربن مونوكسيد، در محوطه و فضاي داخلي بيمارستان نمازي شيراز، كمتر از حد مجاز قابل‌قبول است. پارامتر نيتروژن دي‌اكسيد در فضاي داخلي كمتر از حد مجاز و در محوطه بيمارستان بالاتر از حد مجاز است. همچنين، ميزان ذرات معلق PM2.5 و PM10 در محوطه و فضاي اتاق 6 بخش مراقبت‌هاي ويژه بالاتر از حد مجاز قابل‌قبول است.نتيجه‌گيري: معضل ترافيك و رفت‌وآمدهاي بسيار در مسيرهاي دسترسي به بيمارستان نمازي شيراز، روي كيفيت هوا تأثير مستقيم دارد. تغيير چيدمان مبلمان فضاي داخلي، استفاده از دستگاه‌هاي تصفيه‌كننده هوا در كنار دستگاه‌هاي تهويه، نوسازي و تعويض پنجره‌هاي قديمي، تغيير سيستم گرمايشي و اجراي استراتژي‌هاي بازخورد زيست‌محيطي مي‌تواند در بهبود كيفيت هوا مؤثر باشد.