بررسي نقش ميانجي قانون‌شكني خيرخواهانه و تبادل رهبر پيرو در تأثير رهبري اخلاقي برقصد ترك خدمت كاركنان (مورد مطالعه: سازمان تامين اجتماعي تهران)

ترك خدمت كاركنان كليدي در سازمان‌هاي سرآمد به يكي از مهم‌ترين نگراني‌هاي مديران و رهبران تبديل شده است كه با تغيير نوع سبك رهبري و روابط مديران و كاركنان مي‌توان تمايل به ترك خدمت كاركنان را تقليل نمود. هدف از اين تحقيق، بررسي تأثير رهبري اخلاقي بر قصد ترك خدمت كاركنان با ميانجي‌گري قانون‌شكني خيرخواهانه و تبادل رهبر-پيرو است. روش تحقيق از نظر نوع هدف، كاربردي است. كاركنان سازمان تأمين اجتماعي تهران به تعداد 3200 نفر به عنوان جامعه انتخاب شدند كه بر اساس نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي، 342 پرسشنامه مورد تحليل قرار گرفتند. در اين راستا از پرسشنامه ‌هاي استاندارد استفاده شد كه پايايي و روايي آن نيز در جريان پژوهش تأييد شد. داده‌ها با استفاده از روش مدل‌سازي معادلات ساختاري تحليل شدند. نتايج نشان داد كه سبك رهبري اخلاقي بر قصد ترك خدمت كاركنان تأثير مستقيم و معناداري دارد و به واسطه متغيرهاي ميانجي رابطه رهبر پيرو و قانون‌شكني خيرخواهانه مي ‌تواند به صورت غيرمستقيم بر تمايل به ترك خدمت كاركنان تأثير معناداري داشته باشد. اين پژوهش مي‌ تواند نتايج مثبت زيادي به همراه داشته باشد و موجب گسترش رهبري اخلاقي در سازمان‌ها شود.