ارزيابي تاثير بام سبز بر خرد اقليم شهري؛ نمونه موردي: بافت كوتاه مرتبه اقليم گرم و خشك شيراز

استفاده از بام سبز يكي از راهكارهاي متداول جهت كاهش بار حرارتي ساختمانهاست. از طرف ديگر استفاده از سطوح خنك و فضاي سبز جهت تغيير خرداقليم و كاهش جزيره گرمايي شهري، پيشنهاد مي‌شود. مقاله حاضر با هدف بررسي ميزان تاثير دو نوع بام سبز درخت و چمن بر خرداقليم حرارتي در اقليم گرم و خشك انجام شده است. نمونه مورد مطالعه بخشي از بافت كوتاه مرتبه شهر شيراز بوده و پژوهش به روش شبيه‌سازي حرارتي محيط خارجي با استفاده از نرم‌افزار انويمت در دو روز از گرم‌ترين روزهاي سال انجام شده است. بدين منظور تاثيرات حرارتي سه نمونه بام متداول با پوشش نهايي ايزوگام، بام سبز با چمن و بام سبز با درخت بر محيط محله اطراف مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد استفاده از بام سبز با درخت و چمن تاثير اندكي بر كاهش دماي خرداقليم دارد. در گيرنده‌هاي مختلف، حداكثر كاهش ايجاد شده در دماي هوا بين 0.27 تا 0.74 درجه و در دماي تابشي 5.05 درجه است. بيشترين تغييرات رطوبت نسبي شامل 0.36 درصد افزايش و 0.48 درصد كاهش و در مورد سرعت باد شامل حداكثر 0.68 متر بر ثانيه افزايش در مقادير بوده و تغييرات اين متغيرها، در بيشترين حالت تغييري معادل 1.52 در ضريب آسايش حرارتي ايجاد مي‌كند. تحليل همبستگي انجام شده ميان متغيرها و آسايش حرارتي ايجاد شده در حالت‌هاي مختلف، وجود ضريب معناداري قوي را نشان مي‌دهد. كارايي بام سبز با درخت، به دليل تأثير درختان بر كاهش ميزان دماي متوسط تابشي بيشتر از بام سبز با چمن است و شرايط آسايش حرارتي مطلوب‌تري در مقياس خرداقليم محلي ايجاد مي‌كند. به اين ترتيب محدوده احداث بام سبز، در مقايسه به نوع آن از اهميت بيشتري برخوردار است. ايجاد بام سبز در محدوده كوچك (بلوك شهري و واحد همسايگي) تاثيري اندك بر شرايط حرارتي خرد اقليم دارد.