الزامات راهبردي ارتقاء ظرفيت خود سازماندهي شهرها در راستاي هوشمندسازي؛ مطالعۀ موردي: كلانشهر اهواز

امروزه، شهرهاي هوشمند، پارادايمي نوين در نظام شهرسازي دنيا محسوب مي‌گردند؛ كه مبتني بر قابليت‌هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات، سعي در ارتقاي كيفيت زندگي در شهرهايي را دارند؛ كه در ميان معضلات متعدد؛ با ابعاد اجتماعي، اقتصادي، زيست‌محيطي و غيره غوطه‌ور هستند.  اما شهر هوشمند، پديده‌اي جامع، چند‌بعدي و پيچيده؛ و مبتني بر پارادايم برنامه‌ريزي شهري در چهارچوب نظريات نوين پيچيدگي و آشوب است؛ كه مي‌توان با تكيه بر اين پارادايم، به برنامه‌ريزي و مديريت موفق پديدۀ نوين شهرهاي هوشمند پرداخت. در اين راستا، پژوهش حاضر از منظر نظريۀ نوين آشوب، به هدف تدوين الزاماتي راهبردي در راستاي تحقق شهر هوشمند اهواز به تحقيق پرداخته است. اين مقاله در زمرۀ پژوهش‌هاي كاربردي- توسعه‌اي محسوب مي‌گردد؛ كه سوال‌محور بوده و به صورت اكتشافي، با بهره‌گيري از روش گردآوري داده‌هاي اسنادي- كتابخانه‌اي و پيمايشي؛ و با استفاده از روش‌هاي تحليل عاملي اكتشافي، آزمون آماري تي به صورت تك‌نمونه‌اي و همچنين آزمون آماري رتبه‌بندي فريدمن در نرم افزار SPSS، انجام يافته است. ابزار پيمايش، پرسشنامه ليكرت 5 درجه‌اي بوده است كه روايي محتوايي نهايي آن با نظر اساتيد و پايايي آن با ضريب آلفاي كرونباخ 0/906 تائيد گرديد. جامعۀ آماري، كارشناسان نهادهاي دخيل در فرآيند هوشمندسازي كلانشهر اهواز مي‌باشند. روش نمونه برداري، تلفيقي از روش‌هاي گلوله برفي خوشه‌اي و شبكه‌اي نظارت شده در دسترس بوده است؛ كه  در نهايت 380 پرسشنامه تكميل گرديد. كفايت تعداد نمونه‌ها با روش KMO تائيد گرديد. بر اساس يافته‌هاي تحقيق، شاخص‌هاي 37 گانه‌اي در چارچوب مولفه‌هاي دهگانه شناسايي شد. سپس وضعيت شاخص‌ها و مولفه‌هاي شناسايي شده در شرايط كنوني كلانشهر اهواز ارزيابي گرديد؛ در نهايت نيز، با بهره‌گيري از نتايج تحقيق، در هفت محور الزاماتي راهبردي تدوين شد.