ارائه‌ي مدل پيش ‌بيني كننده تحليل احساسات كاربران از شهر مبتني بر شبكه‌ي اجتماعي توئيتر؛ نمونه مطالعاتي: كلان‌ شهرهاي ايران

تحليل احساسات كاربران از طريق شبكه‌‌هاي مجازي، به‌‌ حوزه‌‌اي موثر در علوم مختلف تبديل شده و مخاطبان آن نه تنها صاحبان شركت‌‌ها و سياست‌‌مدارن، بلكه كاربران هستند. در اين ميان اين حوزه در مطالعات شهري هم نفوذ كرده و به‌‌دليل روش‌‌مندي آن؛ چه در قالب پژوهش‌‌هايي كه صرفاً تحليل احساس را هدف خود قرار داده‌‌اند و چه به‌‌صورت لايه‌‌اي تلفيقي در پژوهش‌‌ها مورد استفاده برنامه‌‌ريزان و طراحان شهري قرار گرفته است. مقاله‌‌ي پيش‌‌رو با هدف تبيين اين حوزه در تحليل احساسات شهري در قالب روش‌‌هاي مدل‌‌گرا بر آن است تا با بررسي اهميت احساس و روش‌‌هاي مطرحِ بررسي آن در شهر، جايگاه اين حوزه را در مطالعات شهري نشان دهد و در ادامه به آموزش ماشين براي ارائه‌‌ي مدل پيش‌‌بيني‌‌كننده براي تحليل احساسات شهر بپردازد. مجموعه‌‌ي داده‌‌هاي اين پژوهش مربوط به 8 كلان‌‌شهر ايران است كه از توئيتر استخراج شده و تحليل داده‌‌هاي متني مورد توجه قرار گرفته است. به‌‌منظور آموزش ماشين براي تحليل احساسات از يادگيري ماشين و يادگيري عميق بهره برده شده و نتايج آنها با هم مقايسه شده است. الگوريتم‌‌هاي مورد استفاده در يادگيري ماشين، ماشين بردار پشتيبان، رگرسيون لجستيك و درخت تصميم بوده و در يادگيري عميق، ماشين با استفاده از شبكه‌‌ي عصبي و شبكه‌‌ي هيبريدي آموزش و تست شده است. براساس نتايج يادگيري عميق براي پيش‌‌بيني احساسات و قطبيت متن در كلان‌‌شهرهاي ايران بهتر عمل كرده و دقتي برابر با 80 داشته است.