پاسخ‏ هاي برخي صفات زراعي و كيفي ژنوتيپ‏ هاي سيب‏ زميني به محلول‏ پاشي تركيبات ضدسرما (فريزبُن و پتاسيم) در دو تاريخ كاشت مختلف

به منظور مطالعه واكنش‌هاي صفات مورفولوژيكي و فيزيولوژيكي ارقام سيب‌زميني به كاربرد مواد ضدسرما در دو تاريخ كاشت مختلف، آزمايشي به صورت طرح اسپيلت‌ ‌فاكتوريل در ‌قالب‌ طرح بلوك‌هاي‌ كامل ‌تصادفي با سه تكرار‌ در ‌ايستگاه ‌تحقيقات ‌كشاورزي ‌و ‌منابع ‌طبيعي‌ اردبيل ‌در دو سال زراعي 98-1397 و 99-1398 اجرا گرديد. فاكتورهاي مورد بررسي شامل‌ تاريخ ‌كاشت‌ در‌ دو ‌سطح‌ (10 ‌و 20 مرداد‌ ماه‌)، ‌مواد ضدسرما در دو سطح (محلول‌پاشي با ‌آب‌ به‌ عنوان ‌شاهد و محلول‌پاشي با‌ مخلوط ‌اسيد‌آمينه فريزبُن ‌+‌ پتاسيم‌‌)‌ و ژنوتيپ‌هاي سيب‌زميني در 10 سطح شامل ‌(901375، 901475، 902375، 7-8708، 106-8709، 3-7009، 905675، 26-8707، آگريا و ساوالان) بودند. براساس نتايج بدست آمده، محلول‌پاشي اسيدآمينه فريزبن توأم با پتاسيم باعث افزايش ارتفاع بوته، وزن غده در بوته، محتواي رنگيزه‌هاي فتوسنتزي، ويتامين ث، قندهاي محلول، درصد نشاسته غده و درصد ماده خشك غده گرديد. بالاترين ميزان اين صفات در تاريخ كاشت 10 مرداد مشاهده شد. ژنوتيپ 901475 داراي بيشترين وزن غده در بوته (811.71 گرم) و رقم آگريا داراي كمترين وزن غده در بوته (497.25 گرم) بودند. حداكثر ارتفاع بوته، محتواي كلروفيل a، b، كل، ويتامين ث، قندهاي محلول و ماده خشك غده مربوط به ژنوتيپ 26 8707 بود. ژنوتيپ‌هاي 3 7009 و 26 8707 بالاترين درصد نشاسته غده را به خود اختصاص دادند. براساس اين نتايج به نظر مي رسد محلول‌پاشي با مواد ضدسرما و كاشت در تاريخ 10 مرداد ماه مي‌تواند براي سودمندي توليد سيب‌زميني تحت شرايط تنش سرمايي توصيه شود.