تأثير علف‌كش هاي مختلف بر مديريت علف هاي هرز و عملكرد غده سيب زميني (Solanum tuberosum L)

به منظور بررسي كارايي چند علف كش در كنترل علف هاي هرز مزارع سيب زميني، آزمايشي به صورت طرح بلوكNهاي كامل تصادفي با 8 تيمار و 4 تكرار در سال 1392 در مزرعه ايستگاه تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي مغان واقع در شهر پارس آباد اجرا شد. تيمارهاي علف كش شامل پندي متالين (پرول) با غلظت هاي 2/5، 3 و 3/5  ليتر در هكتار پس از كاشت سيب زميني، متري بوزين (سنكور) 750 گرم در هكتار پس از كاشت سيب زميني و قبل از رويش علف هرز تا مرحله 4 برگي علف هرز، ريم سولفورون (ريما) 100 گرم از ماده تجاري در مرحله 5-3 برگي علف هاي هرز، پاراكوات (گراماكسون) 3 ليتر از ماده تجاري درهكتار پس از كاشت سيب زميني و حداكثر70 درصد قبل از سبز شدن سيب زميني، سولفوسولفورون (آپيروس) 30 گرم از ماده تجاري در مرحله 5-3 برگي علف هاي هرز و تيمار شاهد (وجين دستي) بود. نتايج نشان داد بيشترين درصد كاهش زيست توده علف هاي هرز از تيمارهاي سولفوسولفورون 30 گرم در هكتار و پاراكوات 3 ليتر در هكتار و كمترين درصد كاهش زيست توده در تيمارهاي ريم سولفورون 100 گرم در هكتار، پندي متالين 2/5 و 3 ليتر در هكتار و متري بوزين 750 گرم در هكتار به دست آمد. همچنين نتايج نشان داد كه بعد از تيمار وجين دستي، كاربرد سولفوسولفورون 30 گرم در هكتار و پندي متالين 3/5 ليتر در هكتار عملكرد كل غده سيب زميني را به ترتيب 89/34 و 84/69 درصد افزايش داد. براساس نتايج اين آزمايش،كاربرد سولفوسولفورون 30 گرم در هكتار به صورت پس رويشي در مرحله 5-3 برگي علف هاي هرز و پندي متالين 3/5 ليتر ماده تجاري در هكتار به صورت پيش رويشي براي كنترل علف هاي هرز سيب زميني توصيه مي شود.