تبيين چارچوب محتوايي و رويه‌‌اي آموزش مسكن در بستر دوره‌‌هاي تحصيلات تكميلي در نظام آموزشي ايران

كم‌‌توجهي به موضوع آموزش مسكن به صورت يكپارچه و عدم تناسب در برخي اهداف جامعه دانشگاهي و سياست‌‌هاي اتخاذ شده توسط گروه‌‌هاي حرفه‌‌اي، در كنار كمبود نيروهاي متخصص در هر دو حوزه به منظور طراحي مكانيسم‌‌هاي كيفي براي كنترل و پايش مسكن بيش از پيش به عنوان يك خلأ تخصصي خودنمايي مي‌‌كند. لذا هدف اصلي پژوهش تبيين چارچوب آموزش يكپارچه مسكن مبتني بر شاخص‌‌هاي زمينه‌‌گرا است. آسيب‌‌شناسي دروس مرتبط با مسكن در ايران در بررسي انطباقي با جهان در راستاي هدف اصلي صورت مي‌‌گيرد. بدين‌‌منظور، نخست، ادبيات نظري مورد واكاوي قرار گرفته، دامنه‌‌ وسيعي از دانشگاه‌‌هاي منتخب واجد رشته‌‌ مسكن دسته‌‌بندي و ابعاد رويه‌‌اي و ماهوي مرتبط استخراج شدند، با تحليل ثانويه معيارها و دسته‌‌بنديِ آنها، نظرات متخصصان اين عرصه بر اساس پرسشنامه‌‌هاي ساختاريافته استخراج و با نرم‌‌افزار SPSS تحليل و كدگذاري شدند. ساختار و محتواي دوره‌‌هاي آموزشي در راستاي برطرف نمودن نيازهاي جامعه نيازمند بازنگري و اصلاح مداوم است. چارچوب محتوايي و رويه‌‌اي آموزش رشته مسكن در ايران در مقطع كارشناسي‌‌ارشد را مي‌‌توانند مؤلفه‌‌هاي اقتصادي، اجتماعي- فرهنگي، مديريتي، حقوقي- قانوني، كالبدي و زيست‌‌محيطي شكل ‌‌دهند و به عنوان ابزار كليدي و راهنما در برنامه‌‌ريزي حوزه‌‌ آموزش مسكن مورد استفاده‌‌ سياست‌‌گذاران و برنامه‌‌ريزان و همچنين اساتيد و دانشجويان قرار گيرند.